Ondertussen staan er al twee verslagen over De Veranda in Berchem op mijn blog. Maar dat wil niet zeggen dat we er niet blijven teruggaan. En ditmaal was de papa er ook bij, die er maar al te graag iets over schrijft! Dus bij deze…
Zomaar uitgenodigd worden om te komen proeven in een restaurant, het is me nog niet vaak overkomen, maar ik kan het alleen maar aanmoedigen! En als het om een keuken gaat waar ik nog maar weinig over ken, ben ik helemaal enthousiast.
Eten, dat smaakt nog beter als je het eet met gelijkgezinden! En al zeker als het bij De Veranda in Berchem is. Erg fijn initiatief van Cookanista om foodbloggend Vlaanderen eens samen te brengen voor wat belooft een voortreffelijke avond te worden.
Uitgebreid lunchen deed ik al eens in Het Gebaar. Het was toen een beetje een bewogen middag, maar toch herinner ik me vooral het lekkere eten, en uiteraard het indrukwekkende dessert. Het idee speelde toen al in mijn hoofd: hier kan ik gerust nog eens op een zaterdagnamiddag voor een verwendessertmomentje.
Er zijn zo van die restaurants waar je al jaren voorbijrijdt, al veel goede dingen over gehoord hebt, maar om één of andere reden altijd over het hoofd kijkt bij planning van het volgende restotripje.
Een vijftal jaar geleden is mijn echte liefde voor het gastronomische begonnen bij een traktatie voor mijn verjaardag bij restaurant Dôme, mij eerste sterrenrestaurant. Ik viel toen ongeveer tien gangen lang van de ene verbazing in de andere. Een nieuwe wereld ging voor mij open.
Het was een unieke gebeurtenis: een uitnodiging krijgen om de enkele appellaties van BW (bekende wijnverbouwer) Bernard Magrez te mogen komen proeven en degusteren bij een lunch, enkele weken geleden. Zoals gezegd, is de man zowat een beroemdheid in Frankrijk, maar hier is hij nog relatief onbekend.
Het lijkt een traditie te worden: exact een jaar geleden gingen we met de former zesta.be-ladies eten bij De Pastorale in Reet. Om op het nieuwe jaar te klinken, werd het dit jaar het hoog ‘ge-verlanglijste’ Nuance in Duffel, van de jonge tweesterrenchef Thierry Theys.
Deze keer was een vriendin van mij er snel bij, en wisten we een tafeltje te reserveren in het ondertussen volledig volgeboekte (hoewel, er is nog hoop, zie onderaan) ‘117 by Wout Bru’, die voor 117 dagen ‘up-popt’ in Antwerpen. Het spaart je een 15 uur durende rit uit naar zijn andere restaurant ‘Maison Bru’ in de Provence.
Fijn nieuws om te horen dat een vriend van een vriend een eigen brasserie heeft geopend. Johan Peeters moet even oud als ik zijn, maar heeft al heel wat Horeca-ervaring op zijn CV staan.