I love all dumplings! Chinese Jiaozi, wontons in de soep, lichtjes doorschijnende har gau met garnalenvulling, Tibetaanse momo’s, Koreaanse mandu… Maar het meest van al nog gyoza (of ook wel: potstickers genoemd), de Japanse versie met een krokant korstje aan de buitenkant en een ‘dumpling skirt’, dat ragfijne extra krokantje. Doe er nog eens homemade crispy chili oil bij, en je bent in krokante dumpling heaven.
Ik daag mezelf al graag eens uit voor een (kook)projectje. Voor 2023 heb ik me voorgenomen om meer over de Japanse (eet)cultuur te leren. Boeken lezen en docu’s kijken over Japan (alvast een leuk boekje als aanrader: Japan in 100 kleine stukjes van Paulien Cornelisse), Japans leren (op een zeer traag tempo, maar ik vind het wel leuk, met Duolingo) en uiteraard veel koken!
Sinds een half jaar is Antwerpen weer een topper rijker: Tazu. In een prachtig historisch pand in de befaamde Vlaeykensgang kan je nu gaan proeven van de origineelste Aziatisch geïnspireerde cocktails en eten. Het stond al lang op mijn verlanglijstje om eens langs te gaan, en als de uitnodiging binnenrolde om eens te komen proeven (lucky me, I know!), aarzel ik geen seconde om mijn Asian-food-lover-partner-in-crime Leila van @asian_supper_in_antwerp op te trommelen en samen een datum te prikken. Wat gebeurde er nog die dag? De Gault & Millau awards van 2023 werden uitgereikt en Tazu sleept zowaar de prijs ‘Cocktailbar van het jaar’ in de wacht. Over hoge verwachtingen gesproken!
Ik kreeg een leuke uitdaging van rayon.be (hashtag sssamenwerking!): maak een snelle en originele lunch ter ere van #tryvegan maand in november. Dat ik geen veganist ben, dat hadden jullie waarschijnlijk al wel door, al vind ik het geweldig boeiend om plantaardig koken te exploreren. En geef toe: het wordt ons steeds makkelijker gemaakt, toch? Rayon.be trekt duidelijk de vegan kaart, want hun webwinkel staat werkelijk vól goede plantaardige producten. Gaande van echte vleesvervangers (ik ben fan van het merk ‘La vie est belle’), maar ook geweldig veel groenten die je niet zomaar overal vindt (zoals enoki champignons, ook wel gekend als fluweelpootje) en smaakmakers.
2 weken geleden ging ik eten bij Rookie Ramen in de Upper Room Bar van The Jane. Het was echt bangelijk lekker, en wat meer is, er schuilt er ook een geweldig verhaal achter! Ik trok even mijn stoute schoenen aan, en vroeg 1. aan Michiel van Rookie Ramen of hij een interview wilde geven en 2. of Knack Weekend dat wilde publiceren. En kijk, zo geschiedde 😊. Het volledige artikel kan je lezen op weekend.knack.be (als je inlogt, kan je het artikel gratis lezen!). Zeker doen!
Sinds enkele maanden heb ik een leuke samenwerking met webshop pimenton.be. Daarop vind je werkelijk alles van (droge) voeding waarvan je foodie hartje kan dromen. Uit alle hoeken van de wereld. Waar Ottolenghi zou winkelen, moest hij het zelf niet aanbieden :-).
Elke maand ga ik aan de slag met één of enkele van de producten uit de webshop. Droomopdracht, I know :-). Het werd dan ook hoog tijd om eens een overzichtje te maken, want ik ben best trots op de gerechten die ik ondertussen gemaakt heb. Als je op de titel klikt, ga je rechtstreeks naar het artikel op de website.
Na het Wagyu event waar ik in de vorige blogpost over sprak, kreeg ik een mooi pakket wagyu mee naar huis. Een rumpstuk klasse A4, van maar liefst 1100 gr! Meer dan genoeg om mee te experimenteren!
Vorige week werd ik uitgenodigd door de ‘Japan Livestock Products Export Promotion Council’ voor een seminarie over het legendarische Japanse wagyu vlees. Alsof dat al niet aanlokkelijk genoeg was, zouden er ook nog eens hapjes door tweesterrenchef David Martin van La Paix gemaakt worden, én kreeg ik een heel schoon stuk wagyu vlees mee naar huis om achteraf mee te experimenteren. You had me at ‘wagyu’.
Ik zag het ooit op een programma met Rick Stein geloof ik, die op reis was in Japan. Hij ontdekte er Japans streetfood waar ik zelf nog nooit van had gehoord (het was al enkele jaren geleden hoor): Okonamiyaki. Iets tussen een omelet en een hartige pannenkoek, bomvol groentjes, gebakken op de teppanyaki en afwerkt met een specifiek okonamiyaki sausje. En kijk, in wat voor een zalige wereldstad woon ik, want nu is er ook een okonamiyaki restaurant in Antwerpen: Okoz!
Gisteren ben ik gaan lunchen bij Takumi Ramen Kitchen. Eerst was er een filiaal op de Marnixplaats, maar er is er sinds begin augustus ook één bijgekomen vlakbij het Centraal Station, in de Anneessenstraat (over de UGC). Ik had er al veel goede dingen over gehoord (shout out naar Elidesc en @teveelkookboeken), dus wilde ik vooral zelf gaan proeven!