De foodbloggers in Vlaanderen, die kunnen het best wel met mekaar vinden. Niet moeilijk als je één gezamelijke passie hebt, en daar met mekaar ongegeneerd avonden aan een stuk over kan palaveren, instagrammen en meer nog, veel eten naar binnen werken.
Vorige week woensdag was ik samen met Els van Njamelicious uitgenodigd voor de lunch bij Restaurant SenS in Brussel. Het restaurant is nog niet zo lang open, en het nieuwe project van Eddy Münster, misschien wel gekend van bij Comme Chez Soi, Bruneau en chef bij “Wine in the City”. Met SenS wil hij de Italiaanse keuken op een moderne manier op het bord brengen. Een serieuze uitdaging, in een keuken waar eenvoud siert en zegeviert.
Zo eenmaal om de 4 à 6 maanden komen we samen met de ‘Zesta-madammen’. Mooie tijden waren dat, van zesta: ik werkte pas bij VTM en de kookwebsite bestond een half jaartje. We waren met een gezellig team van drie die heel de dag lang bezig waren met wat we graag deden: praten over eten, schrijven over eten en eten eten :-D. En als wij terug bij mekaar zijn, dan worden we altijd meteen terug gekatapulteerd naar die heerlijke tijd. Voor onze date lopen we meestal op voorhand ons ‘to resto’-lijstje af, en deze keer eindigde ‘Schnitzel’ bovenaan op het verlanglijstje.
Nationale feestdagen vieren van andere landen (en zelfs van eigen land), dat is niet echt voor mij weggelegd. Tot er lekker eten en drankjes aan te pas komen! Dan wordt het plots heel interessant om eens in die andere culturen te duiken.
Vorige week donderdag werd ik uitgenodigd voor de opening van FERM, Bio Food & Market in Keerbergen. De uitnodiging was wat vaag, en Keerbergen ligt ook niet meteen bij de deur. Daarnaast is buitenkomen met dat kersverse kleintje wel een onderneming. Ik bedankte, maar ze drongen toch aan, het kindje was zeker ook welkom. Wel goed dan, ik nam mijn man ook mee, en het werd een geweldige avond, hoera!
Bartholomeus, het stond al lang op mijn verlanglijstje. Helemaal bovenaan ondertussen, dus mijn eerste keuze voor een laat verjaardagscadeau van mijn vader- en moederlief. Gelukkig bieden ze op zaterdagmiddag ook een schappelijke lunchformule aan, ik wil de oudjes ook niet zwaar op de kosten jagen. Het is een druilerige zaterdagmiddag, en het grijs van de lucht gaat zo over in een grijze zee. Dan is ons toevluchtsoord beter, en we worden met open armen ontvangen.
Gisteren mocht ik de opening bijwonen van een nieuw restaurant in Antwerpen, een pizzeria. Geen typische Italiaanse pizza trouwens, maar eerder geïnspireerd op de creatieve pizza’s die je bijvoorbeeld in Brooklyn, NY of Shoreditch in Londen kan vinden. Maar dan met een Belgisch tintje. Origineel!
Veel volk op de opening gisteren, trouwens! De 5 zaakvoerders van Otomat zijn dan ook niet aan hun proefstuk toe. Ze startten bijvoorbeeld ook al het succesvolle Ellis Gourmet Burger op. Ik heb een paar stukjes pizza kunnen proeven, en wat ik geproefd heb, was écht goed!
Een nieuwe traditie werd dit jaar in het leven geroepen. 2 goede vriendinnen en ik verjaren rond dezelfde periode, en in de plaats je hoofd te breken over alweer-een-origineel-cadeautje, gaan we vanaf nu gewoon met z’n drieën lekker uit eten om te vieren. Feestadres #1, editie 2015: Divin By Sepi.
Al enkele maanden geleden deed ik een avondje van Bún, het nieuwe Vietnamese street food restaurant in Antwerpen. Ik heb lang getwijfeld om een blogpost te maken, omdat de foto’s niet erg sprekend zijn, maar nu merk ik dat de foto’s op de website van Bún echt wel mooi zijn, dus ik ga die hier ook gebruiken. Het zou te jammer zijn om dit pareltje geen aandacht te geven.