In Sauze D’Oulx kan je niet enkel in het stadje erg lekker eten, ook bovenop de berg in het skigebied zijn er ook resto’s die het vermelden waard zijn! Vreemd genoeg zijn we in het skigebied, buiten Sauze D’Oulx (Sestriere, Sansicario, Cesanna, Claviere of Montgenèvre) nog niet veel deftigs tegengekomen. Dan moet ik het meestal stellen met een panini of een stukske pizza…
Toen we in Singapore goed uit eten gingen bij Iggy’s, beloofde ik mezelf om in Azië nog een keer naar een fancy restaurant te gaan, maar dan echt Asian style. (Iggy’s was goed, maar vooral Italiaans geïnspireerd, vandaar). En zo geschiedde, en gingen we de laatste dag van onze #199daysofasia eten bij Nahm in Bangkok.
Wat ook al lang op mijn verlanglijstje stond, is om hier in Azië eens in een heel goed restaurant te gaan eten. Niet dat ik tot hiertoe al klachten heb gehad: we hebben al de lekkerste dingen gegeten aan kleine kraampjes, vanop een plastieken krukje 5 cm boven de grond. Maar echt ’fine dining’, dat was er nog niet van gekomen.
Aan een reservatie geraken voor The Jane, het is blijkbaar niet van de poes. Een dag voordat de eerste reservaties begonnen, hadden enkele culinaire vrienden aangekondigd op Facebook dat je vanaf 10u de volgende dag kon reserveren. Op goed geluk surfte ik naar de site, en het was zo gepiept, zomaar vanuit Italië, iets wat in België blijkbaar niet zo voor de hand liggend was. Et voilà, iets om naar uit te kijken tijdens mijn twee weekjes in België!
Het gezelschap van de dag is mijn beste maatje Sofie die wat mommy-time skipt om voor de eerste keer echt gastronomisch op restaurant te gaan. Goed op tijd zijn we daar, in het gezelschap van al een heleboel andere popelende vrouwen (opvallend toch), die zich ook goed opgetut hebben voor de gelegenheid (en voor Sergio en Nick, zonder twijfel!).
Het stond ook op mijn verlanglijstje, en ze hebben gehapt: mijn collega’s gaven me voor mijn 30ste verjaardag (met bijhorend feestje) een royale som om bij De Vitrine in Gent te gaan eten, want cadeaubonnen hebben ze daar helaas niet.. Dus nog eens 1000 maal dank aan de collega’s, zoone schone cadeau!
Ik besloot om erheen te trekken met ex-collega @va__ra, zelf ook wonende in Gent, en het stond ook al lang op haar verlanglijstje.
Niets dan goeds had ik er al over gehoord, over Bistrot Miro. Een zeer dringend bezoek drong zich dus op, en zo dacht @elidesc er ook over: een datum en reservatie met de oudgedienden van zesta.be was dan ook snel geregeld.
Het interieur spreekt meteen aan: prachtige visgraat parket, donkere tinten met hout-accenten en een schitterende grote retro-foto aan de muur: het is een gekend Bistronomisch succesrecept.
Ok ja, het is een beetje cliché om helemaal fan te zijn van Jamie Oliver. Erg origineel is het niet. Maar kijk. Hij doet het toch maar steeds opnieuw. Zijn TV-programma’s blijven me boeien, de boeken blijven erbij komen in mijn collectie, en de zelfgemaakte plats die smaken altijd erg goed. En als ik op reis ga naar de UK, dan wil ik natuurlijk ook graag eens (of toegegeven: meerdere keren) passeren in één van zijn restaurants van zijn indrukwekkend culinair imperium.
Op 11 juli is het feest voor mij. Niet uit Vlaamsgezinde overwegingen, maar omdat het één van de weinige dagen is dat ik vrijaf heb, en andere mensen niet. En zodoende dat de meeste restaurants ook open zijn voor de lunch.
Moest ik kunnen, ik zou het wel vaker doen, uitgebreid gaan lunchen. Eerst en vooral is het vaak voordeliger, minder druk (dus minder vroeg op voorhand te reserveren), een ‘mildere’ portie én geen overeten gevoel ’s avonds. Helaas openen de meeste restaurants hun deuren niet voor de lunch in het weekend (Volta en In De Wulf wel trouwens!), wat natuurlijk ook wel begrijpelijk is. Maar reden te meer dus om er op deze vrije dag van te profiteren!
“Met uw gat in de boter vallen”, ik vind dat een prachtig spreekwoord. Niet enkel omdat het food-gerelateerd is (ik beeld me dan altijd van die lekkere goede gezouten boter in), maar omdat ik vind dat het vaak voor mij van toepassing is.
Na de smaakvolle ervaring bij Dock’s Café, was het dus ook uitkijken naar de lunch bij Pakhuis in Gent, enkele dagen later.