Ik volg momenteel de laatste module in avondschool (PIVA) voor het diploma kok. De module heeft de archaïsche naam ‘Dienst aan de kaart’ gekregen. Concreet wilt dat zeggen dat we van restaurantje doen, en dat je er kan komen eten.
Dat 2012 culinair een erg mooi jaar geweest is voor mij! Ik ben nog bezig aan een overzichtje, maar wil toch ook al even een aantal culinaire voornemens neerpennen.
Een tijdje geleden –met een lang weekend voor de boeg- beslisten mijn liefje en ik dat we eens naar Londen wilden. We hadden al een leuk stekje gevonden om te logeren (tip: www.roomorama.com), en hoe we er geraakten, da’s een ander verhaal.
Stond al lang op mijn bucketlist om eens te maken, en het is eindelijk gelukt: Çilbir. Dat is een Turks gerecht met kruidige lookyoghurt, gepocheerde eieren en spicy boter. Klinkt geweldig toch? Lekker stukje brood erbij, en soppen maar! Kan als ontbijt (Turkse hartige ontbijtjes zijn the best) maar evengoed als lunch!
Culinair Brussel is nog relatief onbekend terrein voor mij. Hoog tijd om daar verandering in te brengen! Wat fijn toch dat er daar weer een lekkere uitnodiging in mijn mailbox zat om ‘La Table de Mus’ te komen ontdekken. Mus is sommelier van opleiding, maar vooral de ideale gastheer. Ik denk dat dát aangeboren is. Hij heeft sinds 2015 zijn eigen zaak in het hartje van Brussel aan het Oud Korenhuis, een gezellig pleintje op nog geen 5 minuten wandelen van het centraal station. Deze fervente treinreizigster is alvast enthousiast!
Ik ken Sven al een tijdje, vooral als fellow foodie, en we gaan wel eens ten rade bij mekaar voor baktips (ik vooral bij hem dan) en zelfstandigen-rompslomp (maar ’t is tof ze, zelfstandige zijn!). Ik startte zelf op in oktober vorig jaar, Sven sinds 1 januari dit jaar. Terwijl ik nog wat aanmodder, heeft Sven deze zomer zowaar zijn eigen pop-up al uit de grond gestampt! Zijn passie is patisserie en desserten, en daar draait het dan ook om in zijn ‘Dessert Space’.
Foto: Sarah van Southandpepper.com
Kortgeleden ging Gourmet Bar open in Gent. De bar hangt vast aan het Novotel hotel, maar wil toegankelijk zijn voor iedereen. En om dat in de verf te zetten, organiseerden ze een wedstrijd met een aantal bloggers, om nieuwe gerechten te maken voor hun menukaart. De incentive om aan de wedstrijd mee te doen was mooi (o.a. een weekendje Gent met uiteraard overnachting bij Novotel en etentje in de Gourmet Bar), en de uitdaging was ook heel leuk: bedenk een Belgische tapa, en een ’topping’ voor een jacket potato. Challenge accepted dus!
Een jaar geleden vertoefden wij nog op het heerlijke Indonesische eiland Bali. Ja hoor, er wordt hier nog heel vaak nostalgisch teruggedacht aan onze fantastische grote reis doorheen Zuid-Oost Azië. Erg fijn dan ook, dat we uitgenodigd worden om de keuken te gaan proeven van Restaurant Bali in Wommelgem. Want die Balinese keuken hoorde zeker bij onze favorieten op reis.
Niets dan goeds had ik er al over gehoord, over Bistrot Miro. Een zeer dringend bezoek drong zich dus op, en zo dacht @elidesc er ook over: een datum en reservatie met de oudgedienden van zesta.be was dan ook snel geregeld.
Het interieur spreekt meteen aan: prachtige visgraat parket, donkere tinten met hout-accenten en een schitterende grote retro-foto aan de muur: het is een gekend Bistronomisch succesrecept.
Eén van de beste beslissingen van’t jaar: ergens in maart al reserveren bij Oud Sluis, om mijn dertigste verjaardag eind augustus te vieren. Sergio Herman had al wel eens laten vallen dat hij zou stoppen met Oud Sluis, maar op 10 juni 2013 werd dan ook de definitieve sluitingsdag aangekondigd, met pakweg vijf minuten later het restaurant voorgoed volgeboekt. Ik heb chance gehad en ik weet het!
Wat ook wel: zes maanden uitkijken naar en torenhoge verwachtingen opbouwen, gevaarlijk! Het was zó uitkijken naar die dag, donderdag 29 augustus 2013, dat ik de ochtend zelf zowaar een beetje zenuwachtig ben. Ik bedenk me dat ik eigenlijk wel graag goede foto’s wil trekken, en consulteer even bij Belgian Taste Buds Sven, die er onlangs ook ging eten, of dat wel ok is daar. Hij raadt me aan om even een mailtje te sturen, dat ze me dat zeker in dank zullen afnemen, en het is ook altijd handig om mijn blog even te namedroppen natuurlijk. Fotograferen mag, zij het subtiel en zonder flits. Geen probleem! Vandaar dat ik die avond zelf ook niet nog noest met mijn iPhone aan het trekken en sharen ben gegaan, aangenamer voor het gezelschap en even helemaal weg van de wereld om ten volle te genieten!