Londen for foodies

Een tijdje geleden –met een lang weekend voor de boeg- beslisten mijn liefje en ik dat we eens naar Londen wilden. We hadden al een leuk stekje gevonden om te logeren (tip: www.roomorama.com), en hoe we er geraakten, da’s een ander verhaal.

Fin, Londen dus. De Britten hebben nu niet meteen een traditie van ‘gourmands’ te zijn, maar dat is zowaar een jammerlijke reputatie, want ik ben echt aangenaam verrast! Parijs daarentegen is echt wel in mijn achting gedaald (na een recent tripje, en vooral ook na het zien van een verontrustende reportage), en dus ligt Londen –qua foodiegehalte- bij mij lengtes voor!

Een absoluut hoogtepunt, foodheaven zeg maar, was Borough Market. Een overdekte markt met het ene speekselbevorderende kraampje na het andere. Alles biologisch, zelfgemaakt en krakend vers. Prachtige brokken kaas, fantastische producten van the English countryside, brood zo vers dat je het van ver hoort kraken… En overal proevertjes! Daar heb ik me dan ook aan te goed gedaan (we skipped breakfast omdat we wisten wat er op de planning stond ;-)). Zo ontdekte ik dat ze fantastische tomaten kweken op the Isle of Wight, één van de Canal Islands. Daar kocht ik een potje zongedroogde en dan op eik gerookte tomaatjes, tomaten-chilijam en hot chili tomato sauce. Verder proefden we de heerlijkste olijfolie en Parmezaanse kaas, fruit, groenten, enz… Als lunch werd het voor mij een heerlijke falafel met hummus en pickled veggies en mijn lief een krakend vers ciabattabroodje met buffelmozzarella en tomaat. Hoewel deze markt één en al authenciteit uitstraalde, was er duidelijk ook goed nagedacht over ‘branding’: een magazine, mooie shoppingtassen en originele plannetjes. I like!

Een tweede absoluut hoogtepunt, en enigszins verbonden met mekaar, was het restaurant Fifteen van Jamie Oliver. Ongetwijfeld komen heel wat producten van Borough Market, je zag hem daar al gaan shoppen in The Naked Chef. Fifteen is een sociaal project, waarbij elk jaar 15 kansarme jongeren de kans wordt gegeven om een opleiding tot kok te volgen. En dat ze daar ruimschoots in slagen, kunnen mijn smaakpapillen beamen! Ik maakte op voorhand een reservatie via een website, en ik kreeg zelfs een telefoontje op voorhand om mijn reservatie te bevestigen! We opteerden voor de lunch, omdat dat ons wel een voordelige formule leek: uit een kaart met telkens een 5-tal antipasti, pasta’s en risotto’s, mains en desserts and cheeses konden we voor £26 2 gerechten kiezen, voor £30 2 gerechten plus dessert, en 4 gerechten voor £36. Wij begonnen met 2 gerechten en gingen dan zien hoe ver onze honger/goesting ons nog bracht. Om te beginnen kregen we ook nog een stuk superverse focaccia met een kommetje extra-extra-extra vierge olijfolie om in te dippen. Heerlijk!

Ik nam als starter ‘The lightest potato gnocchi with Isle of Wight tomatoes (daar zijn ze weer!), green olives, basil and ricotta salata’. Dat was een beetje een experimentje van mij: ik had namelijk nog nooit lekkere gnocchi gegeten, en vond dat vreemd, want iedereen loopt daar altijd zo wild van, en ik begreep maar niet waarom ik dat niet lekker vond! Het was dus gewoon een kwestie van goede gnocchi te eten, en dat heb ik hier voor de eerste keer van mijn leven ervaren: man, dat is lekker! Het bordje was wel mooi gepresenteerd, maar erg pretentieloos: top! De smaken primeren, en dat doen ze ruimschoots! Dit was echt genieten! Mijn fantastisch gezelschap nam ‘Linguine with roast cherry tomatoes, mussels, capers and air-dried mullet roe’. De mussels bleken venusschelpjes te zijn, en daar moest ’t gezelschap even aan wennen. Maar ik kan je garanderen: de smaken waren weer fantastisch! Als main kwam er ‘Char-grilled leg of thirsk farm lamb with stewed italian peppers, capers, wild rocket and mint salmoriglio’ voor mijn neus. Het lam had ik net iets malser verwacht, maar qua smaak was het weer een voltreffer! Ik kon ook niet meteen de aparte ingrediënten in de saus meer onderscheiden, maar dat is alleen maar een teken dat het een fantastische smaakharmonie was. Bij hem was het ‘pan-roasted label Anglais chicken with char-grilled Mediterrenean vegetables and roast tomato dressing’. En ik moet toegeven dat dit nog een betere keuze was dan het mijne. De kip was fantastisch mals en sappig, en dan in combinatie met die gegrilde smaak van die groentjes, echt super!

De honger was wel al gestild, maar men eet niet elke dag bij mister Jamie Oliver hé?  Een dessertje kon er dus zeker nog af. Ik nam ‘Raspberry semifreddo with white chocolate mousse and almond tuille’. Wederom een uitstekende keuze, en dus ook een ideale afsluiter. De semifreddo was de ideale combinatie bij de heerlijke witte chocolademousse! En dat dan afgetopt met dat krokante koekje: I’m a happy girl! Aan de overkant kwam er ‘Poached English peaches with candied apple ice cream, raspberry sauce and toasted almonds’ op de tafel. Hij was tevreden, en ik heb ook wel eens geproefd, maar ik denk dat ik zo in de zevende hemel was van mijn eigen dessert, dat ik mij er niet zoveel van herinner… Uiteindelijk was de eindrekening rond de £70, een koopje als je ’t mij vraagt voor zo’n heerlijke maaltijd. Jamie, you’re the man!

Het eten was zo lekker, dat het mij bijna ontgaat om iets over het interieur te vertellen: het restaurant is opgedeeld in twee delen: op het gelijkvloers is een ‘trattoria’, waar je in een meer onbezonnen kader gerechtjes à la carte kan eten. Waarschijnlijk hoef je hiervoor ook niet te reserveren. Op de sous-terrain is dan het restaurant: smaakvol maar zonder al te veel opvallende elementen ingelicht. In het midden bevindt zich een deur die leidt naar een gesofisticeerde wijn-bewaar installatie. Wijn hebben we trouwens niet gedronken, we opteerden voor een frisse gemberlimonade, maar voor de wijnen was er een gelijkaardige formule als voor het eten (een aantal glazen proeven voor een bepaald bedrag).

Dat was ‘fifteen’ dus. Verder kan elke foodie zijn hartje ophalen in de talrijke eetkraampjes in Camden, Shoreditch, in Bakerstreet, al zouden ze dat beter ‘Currystreet’ noemen. Ook hebben de meeste department stores een zeer indrukwekkende supermarkt-afdeling, al zeg je beter delicatessen afdeling. De meest indrukwekkende die ik zag was bij Selfridges. Hier kocht ik mijn obligate Britse producten zoals lemon curd, golden syrup, marmelade, en vond ik ook ‘umami’-pasta.

Een laatste stop die het vermelden waard is, was bij ‘Ottolenghi’. Dat is de schrijver van het momenteel überpopulaire vegetarische kookboek ‘Plenty’. Die heeft in heel Londen (en UK) een heleboel traiteurszaken. Hier kan je een bordje laten volladen met een heleboel lekkers, veelal vegetarisch, maar er zijn ook enkele vlees- en visgerechten te verkrijgen. Vele Londenaars komen hier hun lunch en/of avondeten halen. Best slim want voor niet al te veel geld heb je lekker gezond gegeten. Wij aten er in, en –als grote Plenty-fan- moet ik zeggen dat ik toch een beetje op mijn, ook letterlijk, honger ben blijven zitten. Voor een vijftien-tal pond kon je drie gerechtjes kiezen, die dan samen op een bordje gepresenteerd worden. Ik nam een couscous met tomaten, zoete aardappelen met yoghurtdressing en dragon en tatiki van tonijn. Hoewel het er allemaal superlekker uitzag, smaakte het niet op en top vers. Ik twijfel er niet aan dat hier alles dagelijks vers wordt bereid, maar toch had het iets –ik vind het juiste woord niet- ‘bewaard’ zeg maar. Bijvoorbeeld net iets te diep gekoeld. Mijn lief had kip gevraagd, en gegrilde paprika’s. Ze vroegen of ze de kip moesten opwarmen, wat hij graag wilde, en toch kwam de kip koud-half lauw op zijn bord, niet meteen ideaal dus. De gegrilde paprika’s waren ook doordrongen van azijn, iets dat die Britten toch graag doen hé, pickelen. Maar daardoor ging net het heerlijk zoete, gekaramelliseerde van een gegrilde paprika verloren, erg jammer. Al bij al niet zo’n fantastische maaltijd dus. Als dit eten à la minute bereid was geweest, had het fantastisch geweest. Ik kan me inbeelden dat ik me wel zou kunnen settelen voor een bakje ‘Ottolenghi’ na een zware dag op het werk, maar verder maak je beter zelf al dat lekker klaar uit ‘Plenty’.

Na al deze meestal toch wel fantastische ervaringen, heb ik zeker honger naar meer Londen! Als jij nog goede Londen-foodie tips hebt, laat het zeker niet na ze te posten in de comments! Cheers chaps!