Kool = cool, maar wat doe je ermee als je kolen in overschot hebt? Dit jaar hebben we op’t dak van Pakt een hele rijkelijke oogst boerenkool en palmkool, aka cavolo nero. Boerenkool dat kent iedereen ondertussen goed (met dank aan de kale hipsters), palmkool is nog minder bekend.
Mooie primeur: het eerste 100% plant-based fine dining restaurant in Antwerpen is een feit: WILDn. Plant-based, ook wel gekend als vegan, waarbij dus níets van dierlijke oorsprong wordt gebruikt in de keuken. Plantaardig eten is aan een ware revolutie bezig, en nu vindt het dus ook zijn weg naar de topgastronomie.
Je weet, ik hou van de Antwerpse restaurants, maar af en toe ga ik natuurlijk ook eens graag over de provinciegrenzen heen. Vandaag richt ik mijn pijlen op Zaventem, ook maar een half uurtje rijden vanuit Antwerpen. Daar vind je Bistro R, het ‘Bistronomie’-concept van chef Roland Debuyst. Hij zei zijn sterrenrestaurant vaarwel om op een meer down to earth en op familie gerecht bistro te starten, Bistro R aldus. Ik werd uitgenodigd om te komen proeven, en nam vader Avocado mee op schok voor een vrijdagse lunch.
Man man man, wat is me dat lekker! Over een bordje #troostkost gesproken. Als je venkel op hoge temperatuur roostert, wordt de kern mooi zacht, en de buitenkantjes heerlijk krokant.
Ik werd ooit bij de lancering van het concept ‘Boutique Hotel in de lucht’ uitgenodigd. Toen mocht ik bij Geert Van Hecke van wijlen De Karmeliet gaan proeven wat hij op het menu zou zetten voor de Businessclass vluchten van Brussels Airlines. Elk jaar kiezen ze bij BA een nieuwe Belgische topchef om het menu te maken, en voor 2020 is dat Tim Boury, van tweesterrenrestaurant Boury in Roeselare. Of ik dat eens wil komen voorproeven? Ik maak mezelf wijs dat ik dat héél goed kan…
Hé, dat was alweer even geleden! Een restaurant dat me uitnodigt om hun keuken te komen ontdekken. Vind ik leuk! Bastiano in Bonheiden stond nog niet op mijn culinaire radar. Dus daar gaan we verandering in brengen.
Een goede jaarlijkse traditie is dat ik met mijn man voor mijn verjaardag eens goed ga eten. Dat doen we uiteraard wel vaker, maar voor de verjaardag mag het een restaurant zijn dat al lang op het verlanglijstje staat, something special,… De slechte gewoonte is dat het er vaak tussenschiet om erover te bloggen. Mijn verjaardag – 1 september voor wie het op zijn verjaardagskalender wil schrijven – valt in een hele drukke periode, en zo zijn er al enkele ‘pareltjes’ die het helaas niet gehaald hebben op de blog. Denk aan Hertog Jan, Pure C,… Jammer! Maar kijk, ik ga het niet laten gebeuren deze keer, want op bezoek gaan bij Willem Hiele was zo bijzonder, dat ik bijna twee maanden later toch nog een poging doe om die speciale dag nog eens te herbeleven…
Vroeger moest ik er het land voor doorkruisen (ik ben écht eens naar Brugge gegaan om het te vinden), nu te verkrijgen in de supermarkt om de hoek: parelcouscous. Met dank aan Soubry die de heerlijke beetgare bolletjes toevoegden aan hun gamma. Meer zelfs: ze ontwikkelden óók parelcouscous met speltbloem, dus ook voedzamer als de versie met witte tarwebloem.
Het is lijstjestijd! Ik ben zelf echt een (to do)lijstjespersoon en verslind ze ook online. Kerstcadeau’s zijn niet zo mijn ding (in tegenstelling tot verjaardagscadeautjes), dus mijn geliefden moesten het de voorbije jaren stellen met culinaire cadeautjes met Kerst. Ik heb ze niet horen klagen in elk geval!
Dit zijn mijn culinaire cadeau-ideetjes voor 2018, verslinden maar!
Deze week had ik weer zo’n geweldige culinaire ervaring dankzij deze blog, dat ze gerust in de top 10 mag van favoriete Avocado van de Duivel momenten! Ik kreeg de uitnodiging van John van Gastropedia.nl om mee aan tafel te schuiven in restaurant ’t Nonnetje voor een lunch in teken van paling. ’t Nonnetje ligt in Harderwijk, dat is rechts naast Amsterdam, dus niet meteen bij de deur. Maar ik had zo’n donkerblauw vermoeden dat dit wel eens de moeite zou kunnen zijn! Meer nog: John stelde me voor dat ik ook enkele Vlaamse bloggers uitnodigde om samen de trip te maken.