Het stond ook op mijn verlanglijstje, en ze hebben gehapt: mijn collega’s gaven me voor mijn 30ste verjaardag (met bijhorend feestje) een royale som om bij De Vitrine in Gent te gaan eten, want cadeaubonnen hebben ze daar helaas niet.. Dus nog eens 1000 maal dank aan de collega’s, zoone schone cadeau!

Ik besloot om erheen te trekken met ex-collega @va__ra, zelf ook wonende in Gent, en het stond ook al lang op haar verlanglijstje.

In De Vitrine eet je in twee shiften: om 18u30 of om 21u. Niet de ideale formule als je ’t mij vraagt: 18u30 is net te vroeg, en om 21u dan word ik al serieus ‘hangry‘. gelukkig geraakte ik die avond ruim op tijd in Gent, en klopten we  zelfs om 18u15 al aan voor een aperitiefje. Omdat we zo vroeg waren, hebben we nooit het gevoel gehad dat we ons moesten afjagen (hoewel de borden wel steeds snel op tafel verschenen, maar daar ga ik nauwelijks over klagen). We zagen ook gasten die heel wat later binnenkwamen, maar daar had ik ook niet het vermoeden dat ze zich moesten afjagen, dus ik vraag me ook af of de ’twee shiften regel’ streng wordt gehanteerd.

Het restaurant, dat vroeger een beenhouwerij was, is opgedeeld in twee delen: vooraan een grote toog om te aperitieven (wat vroeger waarschijnlijk de winkel was), en achteraan een lange ruimte met de tafeltjes, uitlopend in een open keuken.

We besluiten er een non-alcoholische avond van te maken, en kiezen allebei voor een biologisch fruitsapje. Er is keuze uit drie hapjes, en ons wordt aangeraden om er slechts ééntje te kiezen om te delen, omdat de rest van het menu ook nog wel goed zal vullen, mooie vooruitzichten! We zwichten voor toastjes met gemarineerde hondshaai, confituur van rode bes en ui. Eigenlijk ook wel een goede ‘match’ met onze fruitsapjes!

hapje-hondshaai

Er is enkel één menu met vier gangen, waarbij je nog kan uitbreiden naar een extra gerecht, en de keuze tussen kaas of dessert (of beide kan ook, merken we aan het aanpalende tafeltje, waar een Zweedse journalist zich verdiept in de Gentse gastronomie). Wij gaan voor simpel, en kiezen het viergangenmenu met dessert, vooral ook omdat dat dessert er zeer intrigerend uitziet, maar meer daarover straks!

We kiezen voor een tafeltje vlakbij de keuken, en onder de glaskoepel, hopend om nog enkele straaltjes van het uitdovende daglicht te kunnenmeepikken om toch nog enkele deftige foto’s te kunnen trekken. Een maat voor niets, zal je wel merken.

interieur

 

menu-vitrine

Beginnen doen we met rauwe coquilles met algen, broccolibloem en raapjes. Uiterst fris, maar wel uitgesproken met de algen. Misschien het minste bordje van de avond , maar desaniettemin erg lekker. Dat zegt al genoeg zeker over de rest van de gerechten?

coquilles-vitrine

Met het volgende gerecht keren we terug naar gekendere smaken, en het zijn meteen ook knallende smaken: een stukje gebakken pladijs met een over-heerlijke gribiche van knolselder en zuring. Daar had ik gerust nog een paar porties meer van kunnen naar binnen lepelen.

pladijs-gribiche

Maar we houden het beschaafd, en als snel verschijnt het hoofdgerecht: varkensspiering uit ‘Borre’, sjalot, rode spitskool en spruitjes. Op voorhand was ons gevraagd of er iets op het menu stond dat we niet lustten, en laat spruitjes nu echt niet mijn favoriet zijn. Maar ik heb al vaak gemerkt dat je denkt dat je bepaalde dingen niet lust, omdat je ze in je jeugd niet lustte op de manier dat ze toen klaargemaakt werden (of in dit geval zeker ook: de geur). Dus wil ik het altijd wel opnieuw proberen in het betere restaurant, omdat het daar meestal gaat om een verrassende, creatieve bereiding. En ja hoor: de spruitjes en spitskool zijn in een flinterdunne chiffonade gesneden en zo opgebakken. Krokant, pittige en zeker niet te ‘kolig’. De varkensspiering is lekker, maar wel ietwat draderig.

spiering-kool

In In De Wulf had ik het ook al gemerkt: Kobe Desramaults is niet zo aan zoete, chocoladige desserts, hij serveert liever frisse, verrassende bereidingen, en dat heeft hij in zijn bistroconcept van De Vitrine duidelijk doorgetrokken. We krijgen een dessert met ijs van wortel en gemarineerde venkel. Een perfecte lichte afsluiter! Een cappuccino en vers gebakken madeleineke later, en gezamelijk een zeer schappelijke 125€ lichter staan we voldaan en tevreden terug buiten voor een degustief wandelingetje door het Gentse glazen straatje.

wortel-venkel-dessert

Auteur

Culinair redactrice, freelance copywriter, blogger bij avocadovandeduivel.be, enthousiaste restaurantbezoeker, receptontwikkelaar, hongerige reiziger,… Als het maar met lekker en goed eten te maken heeft!

1 Comment

  1. hoi Caroline,
    de vitrine is voor mij een echte aanrader.
    betaalbaar en een heel leuk kader om te zitten.
    trouwens heb je hier een leuke blog….zeker eentje om te volgen.

    liefs
    ohladybake

Schrijf Een Reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.