Zoals je misschien wel weet, is mijn resto-verlanglijstje lang. Er zijn niet alleen de restaurants waar ik (al lang) eens heen wil. Maar er zijn er ook die waar ik opnieuw (en opnieuw…) naartoe wil. Zo is het een lijstje zonder einde, en maar goed ook. Hongerkes zullen er altijd zijn.
Op het lijstje van restaurants waar ik steeds opnieuw naartoe wil: Bún. Ik was al fan van het prille begin. Toen ze nog in het mini pandje aan de Sint-Jorispoort zaten. Dat was in de periode dat mijn zoon nog geen jaar was, en ik hem op mijn gemak overal in Antwerpen kon meetronen in de pousette. Menig lunchuur ben ik daar toen pho gaan slurpen. Ondertussen is Bún al enkele jaren verhuisd naar een veel groter pand in de Volkstraat. De beste pho vind je nog steeds in de Sint-Jorispoort, dat ze tot Little Bún hebben gedoopt. Ik belandde er vorige week ook nog eens voor een uitstekende en verrassende pho rieu (Vietnamese noedelsoep met Noordzeekrab).
Maar deze week was het tijd voor een revisit aan het ‘grote’ restaurant. Bún trekt de kaart van verfijnde (zeg maar gastronomische) Vietnamese keuken, gecombineerd met topproducten van eigen bodem: bijvoorbeeld West-Vlaams rood rund en Noordzeevis. Pure verwennerij als je’t mij vraagt. En dat in het gezelschap van 2 van mijn favoriete Antwerpse blogsisters: Manon (@macaron_manon) en Ellen (@kokerellen). Het zijn nog steeds enkel de terrassen die open mogen, en al is er onweer op komst, we zijn toch vastbesloten om er een geweldige lunch van te maken.
Bij een eerste hapje op tafel (rijstpapier met sesam en kokos met gerookte tofu dip) en een ‘Hierbas de las dunas-tonic’, nemen we een kijkje op de menukaart. Er is best wat keuze! Een heleboel hapjes, enkele hoofdgerechten en side dishes, dessert, verschillende vegan opties en dan ook nog een 3-gangen menu ‘carte blanche’ van de chefs. We gaan voor die laatste, het vertrouwen in Huibrecht en Hoa (die vandaag zelf in Little Bún staat te koken, maar op voorhand al haar groetjes overbrengt via de ober als we toekomen – zo attent!) is groot. En ze stellen niet teleur!
Het voorgerecht is echt een binnenkomer van formaat! Tataki van Galloway rund, met gepekelde groentjes, sweet basil, pinda en een zalige Vietnamese dressing met vissaus. Die subtiele barbecue-smaak, dat botermals vlees, de crunchy nootjes en die geweldige dressing… Hier worden we allemaal even stil van! Dit is echt 100% mijn ‘meug’!
En dan volgt er nog een leuke verrassing: enkele extra gerechtjes om te proeven. In preview een nieuw gerecht op de kaart: gemarineerde tofu (die echt aan een stukje gebakken foie moet denken) met kurkuma-wortelsliertjes, groene kruidentapenade en gebakken sojabonen, plus één van mijn favorieten bij hen op de kaart: gegrilde kipsaté’s met een zalige rode curry-pindasaus (geweldige combinatie – om te onthouden!) en koolsla.
Als hoofdgerecht hadden we keuze uit vlees of vis. Ik ga voor vis, de andere dames voor vlees. Zij krijgen malse kip in plakjes met krokantje van kippenhuid erbij, wortel-gember compôte, garnituur van rauwe prei en witte rijst. Mijn visje is ‘catch of the day’ van de North Sea Chefs: Pieterman, gestoomd in bananenblad met gember, chili en citroengras met daarbij gewokte paksoi, Chinese kool, lente-ui en ook een kommetje rijst. Lekker en authentiek, ook aan de overkant van de tafel hoor ik tevreden stemmen. Bij ons hoofdgerecht bestellen we trouwens ook nog een fles witte wijn. De wijnlijst is indrukwekkend, dus we laten ons adviseren door de sommelier, die een uitstekende keuze voor ons maakt: een Chenin Blanc uit Chinon in Frankrijk van Marc Plouzeau. Een biologische wijn met veel body, floraal en fruitig. Knüsperig!
Het dessert is een stukje cheesecake op basis van kumquat, aardbei en La Vache Qui Rit :-D. Als je al in Vietnam geweest bent, weet je hoe populair dat smeerkaasje daar is. Het is een gekke combinatie, en als ik heel eerlijk ben, niet helemaal mijn ding. Ietwat kleverig van textuur, ik ben dan zelf ook niet zo zot van smeerkaas. De garnituren zorgen wel voor de juiste verfijning: rabarber, tonka ijs en getoaste kokos.
Afsluiten doen we met een Vietnamese iced coffee. De koffie druppelt via een filtertje traag op een laagje gecondenseerde melk met ijsblokjes bij. Je kan zelf kiezen hoeveel gecondenseerde melk je door de koffie roert, en hoe zoet je je drankje maakt. Het moet al een 7-tal jaar geleden zijn dat ik ‘m zo dronk (toen ik op reis was in Vietnam), maar ’t smaakt nog steeds heel goed! Mooie afsluiter van een zalige lunch. Bedankt aan Huibrecht, Hoa en het hele team en uiteraard ook aan het geweldige gezelschap! Ik blijf terugkomen!
Bún Bar & Restaurant
Volkstraat 43 Antwerpen
Bunantwerp.be
Met dank aan Ellen en Manon dat ik hun foto’s ook mocht gebruiken in deze blogpost!
