Belated verjaardagscadeau van mijn ouders: een etentje bij Het Gebaar van Roger Van Damme. Reserveren kan je er niet op zaterdag, dus de enige optie is er zatermiddag al tegen 11u post te vatten voor de deur. Genietend van het uitslapen, sms ik naar mijn ouders dat 11u30 ook wel ok zal zijn… Wijselijk wandelen ze toch al een kwartiertje vroeger binnen, en kunnen het laatste tafeltje bemachtigen, oef!

Ondanks het toch nog vroege uur zijn we bij de laatst binnengekomen gasten, en moeten we behoorlijk lang wachten. De ruimte is er wel klein, en ons tafeltje is geposteerd naast de bordenlift, wat ervoor zorgt dat er erg veel passage is, best wel druk op zo’n zaterdagochtendmiddag, maar waardoor we ook erg beloftevolle bordjes zien passeren. Met wat tijd voor handen merk ik dat het wijnglas dat voor mij op tafel staat, wat vlekken vertoont. Zeer herkenbaar voor vaatwaseigenaars, maar wel verrassend om te bespeuren in dergelijk restaurant!? Wanneer de dienster water uitschenkt merk ik tot mijn onsteltenis dat er ook in mijn waterglas een soortement residu van een theeblaadje vastkleeft?

De kaart is opgebouwd uit een achttal hoofdgerechten (die ook als voorgerecht besteld kunnen worden), een kaasbord en verschillende desserts, waarvan een 5-tal typische Roger Van Damme-bereidingen en verder nog enkele klassiekers (Dame Blanche, crème brûlée, pannenkoeken,…) die ongetwijfeld ook hun RVD-touch meekrijgen. Dit moet de eerste maal in dergelijk restaurant zijn dat ik à la carte moet eten, maar met de rijkelijk gevulde borden die ik uit het liftje zie verschijnen lijkt me dat helemaal niet zo erg!

Na toch wel een uurtje wachten verschijnt er een amuse op tafel: een bloemkoolsoepje met crunchy nootjes in dat naar mijn zin toch wel iets te zout afsmaakt.

Gelukkig verschijnt daar eindelijk mijn bord voor mijn neus, en verdwijnen de kleine ergernissen als sneeuw voor de zon. Een prachtig bord met krokant gebakken speenvarken, gelakte varkenswangetjes, daarop gestoofde prei, gekarameliseerde appeltjes en gemarineerde groenten. Verfijnd met toetsen van pickles en curry. Dat is op zijn minst wat op de menukaart staat, maar er vallen nog veel meer smaaksensaties en texturen te ontwaren. Op zijn minst spectaculair! Ook ma & pa zijn onder de indruk van hun plat: mama super tevreden met haar ‘vis van de dag’ tarbot met gebakken champignons en cèpes, puree en kroepoek, papa waagt zich aan vitello tonato, een primeur voor hem. Ik ben uiteraard ook erg tevreden dat ik van elk bordje kan proeven…

We krijgen weer een uitgebreide rustpauze, en het is onmogelijk om één van de druk rondrennende en in hun walkie-talkie (!) pratende serveuses aan te klampen om nog een flesje water bij te bestellen. Wanneer het eindelijk lukt verschijnen tegelijkertijd ook onze desserts op tafel, en opteer ik voor een tonic, ouders voor koffie.

En dan dat dessert! Hier doet Roger Van Damme zijn reputatie echt wel eer aan. Ik bestelde ‘cosmo’: een combinatie van chocolade, karamel en banaan dat in de vorm van verschillende planeetjes en andere hemellichamen op mijnbord verschijnt. Perfecte ronde bolletjes chocolademousse met een knisperend hart, mooie quenelles ijs, krokant gebakken banaan, en nog meest fascinerend van al: wat lijkt op een soort van kindersurprise met een plastieken omhulsel waar een wit schuimpje als een soort ‘sfeer’ inzit. Het plastiek blijkt suiker te zijn, dat je kan kapot kloppen met je lepeltje. Het wit schuimpje is erg fris, met toetsen van yuzu.Vader krijgt een royaal bord ‘pomme pomme’: gekarameliseerde appels op een bodem van crispy bladerdeeg. Geserveerd met ijs en crème van vanille en verschillende bereidingen van appel. Moeder heeft behoefte aan wat ‘soleil’: een ring van vanille panna cotta, afgewerkt met accenten van exotisch fruit en witte chocolade.

Erg voldaan, maar toch ook een tikkeltje teleurgesteld wandelen we buiten… Buitengewoon lekker, maar waarom zo lang moeten wachten, de drukte, de vuile glazen, die ietwat onattente bediening, het niet-reserveren-op-zaterdagsysteem? Ik had een perfecter plaatje verwacht, maar misschien ben ik ondertussen al veel te verwend?

Het Gebaar
Leopoldstraat 24
2000 Antwerpen

Auteur

Culinair redactrice, freelance copywriter, blogger bij avocadovandeduivel.be, enthousiaste restaurantbezoeker, receptontwikkelaar, hongerige reiziger,… Als het maar met lekker en goed eten te maken heeft!

Schrijf Een Reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.