Voor mij blijft Culinaria het culinaire festival der culinaire festivals. Het moet het eerste zijn dat ik ooit bezocht, dus het blijft altijd een beetje het ijkpunt. Ik heb er enkele jaren geleden ook actief aan meegewerkt, toen ik mee hun website en social media beheerde. Je begrijpt het, het ligt me nauw aan het hart.
Erg blij dat ik er dus dit jaar nog eens heen kon, op uitnodiging van Kaas uit Zwitserland. Het concept van Culinaria is al een paar keer veranderd en dit jaar leken ze teruggegrepen te hebben naar de formule van het begin: 3 verschillende menu’s met een samenstelling van 5 gerechten van verschillende topchefs. Bij het kopen van je ticket kies je op voorhand je menu. Mijn gezelschap en ik hadden ‘menu 1’, en dat zag er alvast heel beloftevol uit! Maar toch denk je ook wel “hmm, dat gerechtje was ik ook wel graag gaan proeven”. Gelukkig hebben we ook nog een kleine detour kunnen doen.
Het festival verhuisde vorig jaar al van Tour & Taxis naar Keywest Vaartdijk in Anderlecht. Toegegeven, niet de meest praktische locatie, wegens enkel vlot te bereiken met de auto. Als Bobette van de avond moet ik dan ook de maar liefst 5 prima wijnpairings (ik heb wel soms genipt om te proeven) aan me voorbij laten gaan. De gin-tonic van Hendrick’s die ook inbegrepen is in het menu, kan er nog net af.
Hendrick’s heeft er weer iets –in hun geheel eigengemaakte stijl– mysteriously wonderful van gemaakt. Om je cocktail te ontvangen moet je je hand met je bonnetje in een gat in de muur steken, best spannend! Meteen nadien volgt de ontspanning met een G&T in de hand in de prachtig versierde Hendrick’s bar.
Met ons culinair paspoort in de hand pluizen we uit was we eerst gaan aanschuiven. De grote centrale hal is ingedeeld in 5 secties, elk gewijd aan een culinair thema: Cereal, Meat, Cheese, Vegetale & Fish. We beginnen met Cereal met een thuismatch: een fancy toast champignon: toast met Brusselse champignons, gemalen noten en krokante Etivaz AOP, gedroogde tussenrib en geraspte knolselder van Julien Burlat van Domestic in Antwerpen. Ik weet maar al te goed waarom ik daar zo graag kom! Ook een leuk detail: alle gerechten worden opgediend op echte borden en met echt bestek. Ik zou niet graag de afwasser van dienst zijn, maar het is een pak aangenamer én ecologischer dan al die kartonnen bordjes altijd. Weer zo’n reden waarom Culinaria er voor mij bovenuit steekt…
Wat zeker een voordeel is van de menuformule, is dat je nieuwe ontdekkingen doet. De door S.Pellegrino geselecteerde ‘young chef’ Antonio Malerba van Little Tokyo presenteert: Een jaar tussen Brussel en Tokyo: Snacks van snoekbaars, dashiroom, pak choï en sjimeji in sakéboter, gekonfijte citroen, witloof in mirin en dillepoeder. Ik ken het Brussel-Tokyo verhaal van de chef niet, maar dit smaakt alvast verrukkelijk! *voegt Little Tokyo toe aan haar Brussels restolijstje*
Dennis van L’Epicerie du Cirque had ook al laten weten dat we zeker eens moesten langslopen. En hoewel zijn gerecht niet in ons menu zat, mogen we proeven. Toffe pee toch he :-). Hij presenteert een zalig stoofpotje van varkenswang, pastinaak en mizuna, een Japanse bladgroente met subtiele mosterdsmaak. Top top top, maar ik had niet anders verwacht. Dennis en zijn vrouw Ellen doen het toch allemaal maar. Ze staan op Culinaria maar hebben ook net een nieuwe ontbijt/lunchzaak Moss en Bar Palmier in de Volksstraat geopend én sinds deze week ook nog een sapbar Racine bij Pakt.
Bij Bruno Timperman van Bruut eten we Seigneur de Vidaigne (een West-Vlaams varkensras), gebrande aubergine, gefermenteerde rode biet en oxalys. Er komen ook nog flinterdunne velletjes daikon gemarineerd in rode bietensap bij. Verfijnd en supermooi!
Zwitserse kaas krijgt ook een prominente plaats op het festival. Er is een ronduit indrukwekkende display van de kazen, je kan proeven van een kaasplankje en enkele chefs gingen ook echt aan de slag met de kazen om in een gerecht te verwerken. Ik ben fan! De proeverij uit ons menu is ook niet van de minste: Viki Geunes van ‘t Zilte presenteert kokkel, kippenvleugel, lavas, artisjok en L’Etivaz AOP. Gewaagd, maar ‘de Viki’ die kan dat waarmaken!
We waren al fel onder de indruk van de avond, zowel van de organisatie als van de gerechten van de chefs, en we eindigen ook met een knaller: het dessert van Michaël Vrijmoed! Een superluchtige mousse van Callebaut Sao Tomé 70%, venkel en dragon. Zá-lig! We sluiten af met een koffietje, en geheel in de sfeer van de avond is die ook top, mooi afgewerkt met latte-art en al.
Bedankt Kaas uit Zwitserland voor de uitnodiging en chapeau voor Culinaria. Het wordt uitkijken naar de 10de editie!