Er is sinds enkele maanden een nieuw toprestaurant in Antwerpen, dus hoog tijd om daar iets over te schrijven! Ik ging er in juli al eens eten, een lunch met mijn papa, maar door drukte was het er nooit van gekomen om erover te bloggen. Erg jammer, want ik vond dat Sōma zeker een plekje op Avocado van de Duivel (zonder pretentieus te willen klinken) “verdiende”.

Blogsister Macaron Manon en ik hadden de goede afloop van een gezamelijk projectje te vieren, en dat wilde we beklinken in een goed restaurant, liefst niet te ver van huis, en dus diende Sōma zich opnieuw aan als ideale locatie. Voor Manon haar eerste keer, voor mij een nieuwe kans om erover te ‘kunnen’ schrijven, ideaal!

Het concept van Sōma is even origineel als dat het uniek is: Frederic en Adriana zijn een koppel, beide chefs. Een quatre mains heet dat dan. Daar komt nog eens bij dat ze 4 nationaliteiten hebben: hij is Frans-Colombiaans, zij Grieks-Belgisch, en deze 4 invloeden spelen ze uit in hun originele creaties. Het magische getal 4 loopt verder doorheen het menu, waarbij er van het voor-, hoofd- en nagerecht telkens 4 keuzes zijn. Én dan ook nog eens telkens 4 keuzes in het glas: wit, rood of ‘coup de coeur’ (de speciallekes per fles). Geen menu maar eigen keuze … viert hoogtij (ok, sorry daarvoor!).

Niet enkel het concept, maar heel het plaatje klopt: een prachtig oud pand met een 16-tal couverts, smaakvol ingericht met respect voor klassieke elementen aangevuld door moderne toetsen. Door 2 grote deuren zie je de keuken waar ze met z’n tweetjes vlijtig aan het werk zijn. Op de menukaart worden ook alle samenwerkingen (interieurinrichting / keramiek / wijnen etc.) vermeld.

Adriana komt het verhaal met veel passie en enthousiasme aan tafel vertellen. Bedienend personeel is er trouwens niet, het koppel brengt alles, voorzien van uitgebreide uitleg, zelf aan tafel. Ik ben echt fan van deze stijl! Frederic spreekt geen Nederlands, maar ik ben blij dat ik mijn Frans weer wat kan opblinken.  Op vrijdagavond zit het restaurant helemaal vol, en eventjes vragen we ons af of ze het tempo gaan kunnen volgen. Maar eens Adriana ons welkom geheten heeft, loopt alles vlot en hebben we nooit het gevoel dat we heel lang moeten wachten op de volgende gang. Knap toch? Het koppel herinnert zich trouwens nog dat ik al eens was langsgeweest, wel leuk :-).

Het concept van de 4 nationaliteiten uit zich al meteen in het huisaperitief: Belgische gin met Franse tijm, Colombiaanse limoen en Griekse olijfolie. Speciaal die laatste is een verrassende wending, maar het werkt wonderwel! Daarbij komt een bordje Serrano ham, een Tête de Moine krulletje met mosterdpoeder en een zalig huisgemaakt brioche-vlechtje met zachte boter.

Als voorgerecht kies ik voor Krab / Nantua / Avocado / Citrus / Kruiden. Voor een supplement van 10 euro krijg je er ook kaviaar van Imperial Heritage bij, en dat laat ik niet passeren! Een heerlijk bordje, met zachte noordzee krab, een zalige nantuasaus en de nodige fraicheur met de toetsen van citrus en kruiden. Korrels boekwijt (denk ik toch) zorgen voor de crunch. Top! Ook Manon is blij met haar bordje Foie gras / Kalf / Bintje / Sjalot. Als wijn kiezen we er beide een Chablis bij. Dat is nooit slecht natuurlijk.

Voor het hoofdgerecht staan er zwezeriken op het menu, en daar kan ik nooit aan weerstaan! Lekker krokant gebakken met truffel, witloof en een vol-au-vent sausje. In een apart kommetje erbij krijg ik ook nog een rauwe bereiding van witloof en champignons. Ik krijg geen spijt van mijn keuze, al zeker niet als er een Mâcon bij geserveerd wordt. Manon gaat voor een stukje wild: hertenmedaillons met rode kool, Rofscoff ui, bessen en tarwe.

Voor het dessert waren we eigenlijk beide van plan om ‘tarte tatin’ te nemen, maar na een enthousiaste voorstelling door Adriana, ga ik toch overstag voor Baba au rhum met ananas erbij. Een goede keuze, blijkt achteraf. Aan de overkant van de tafel stelt de tatin een beetje teleur: te ingewikkeld, te zoet, te veraf van het origineel. We laten ons er ook nog een dessertwijn bij schenken. Ik kies toch voor een droge wijn (details niet meer genoteerd) en dat werkt heel goed!

De nabeschouwing gebeurt bij een tasje groene thee, met daarbij de 4 nationaliteiten opnieuw present: een madeleine, een chocolaatje met Ouzo, een koekje met Belgisch kriekbier en een Colombiaans fruitsnoepje. We werden hartelijk ontvangen, aten heerlijk en genoten van een gezellige avond. Wat wil je nog meer? Zo blij met Sōma in Antwerpen!

Omdat het toen ook zo goed was, geef ik ook nog mee wat ik met de papa at tijdens onze lunch in juli. Het was toen ook zo zalig lekker, vooral ook dat dessert! De foto’s zijn een heel stuk beter, omdat die bij daglicht zijn kunnen genomen worden.

Forel / zuring / radijs / citrus / gravad lax / verjus

Varken / bloemkool / kapper / pickles

Callebaut chocolade / passie / meringue / maldon

Frederic won trouwens ook nog de Benelux ronde van de San Pellegrino Young Chef Award, geweldig! De wereldfinale is in juni 2018 in Milaan. Wij duimen!

Sōma
Wolstraat 33
2000 Antwerpen

Auteur

Culinair redactrice, freelance copywriter, blogger bij avocadovandeduivel.be, enthousiaste restaurantbezoeker, receptontwikkelaar, hongerige reiziger,… Als het maar met lekker en goed eten te maken heeft!

Schrijf Een Reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.