Wie mij kent of deze blog een beetje volgt, weet dat ik voor het tweede jaar op rij voor een winterseizoen in Italië zit. In het pittoreske Alpendorpje Sauze D’Oulx. Eigenlijk zitten we in een klein deelgemeente’ke iets onder Sauze D’Oulx, genaamd Jouvenceaux. Het klinkt allemaal zeer Frans, en da’s omdat we vlakbij de Franse grens zitten, maar het is hier desalniettemin allemaal zeer Italiaans.
En ja hoor, we zijn hier echt wel een beetje ons hartje verloren: die prachtige zichten op de Alpen, de schattige huisjes, de Italiaanse sfeer, en natuurlijk ook: de Italiaanse restaurantjes! Sauze D’Oulx is echt een pareltje, en steekt fel af tegen al die Franse betonblok-oorden. Ook het skigebied, Via Lattea (de melkweg), biedt enorm veel mogelijkheden, er zijn drie liften die vanuit het dorp vertrekken (eat that Oostenrijk).
En wat ook goed nieuws is, alles is hier nog zeer betaalbaar! Een gewone, maar meestal voortreffelijke, fles wijn op restaurant kost 8 à 12 euro. Voor pakweg een Barolo betaal je 35 euro, maar dat is het dan ook echt waard! En qua eten ben je helemaal goed af: Italianen eten graag copieuze maaltijden, dat begint dan met antipasti, een primo (pasta, risotto, gnocchi) en secundo (een groot stuk vlees met gegrilde groenten en soms ook nog aardappelen). En natuurlijk een dolce om af te sluiten, meestal nog gevolgd door een limoncello of grappa. Wij krijgen dat zelf niet allemaal op, en als je dus voor een simpel pasta’ke alleen gaat, ben je maar 8 à 10 euro kwijt. Een groot stuk vlees kost rond de 20 euro. En uiteraard allemaal van voortreffelijke kwaliteit.
Fin, overtuigd om ook eens in Sauze D’Oulx te gaan skiën (of te komen wandelen in de zomer), dan moet je zeker eens langsgaan bij deze restaurantjes (en zeggen dat ik je gestuurd heb, dan krijg je waarschijnlijk nog korting, ik zwans niet!).
In het kleine dorpje Jouvenceaux zijn er maar 2 restaurantjes: Etoile Des Neiges (naast het kerkje) en La Fontaine. Bij het eerste moet je voor pizza zijn, zonder twijfel de beste in de omgeving (zolang je geen pizza met frieten en zwanworstjes bestelt, wtf?). La Fontaine ligt vlak aan de skilift, en heeft een geweldig terras om overdag te genieten van’t zonneke met een wijntje erbij. Ze serveren er fantastische antipasti plateau’s, en je kan er geweldig lekker vlees eten, van de houtskoolgrill. Dinosaurussteak iemand?
In Sauze D’Oulx valt er heel wat meer te beleven, en zo hebben we daar ook onze favorieten. De lekkerste koffie serveren ze bij Gally, de ‘pasticceria’: een schattig winkeltje bomvol huisgemaakte zoetigheden, waar je aan de toog of tafeltje kan genieten van een geweldige cappuccino met een gebakske erbij. Een must op zondag voor ons!
Ons ‘stamcafé’ is Caffe Della Seggovia. Een hippe plek, zij het in Alpen-stijl, waar het altijd leuk vertoeven is. Overdag kan je er terecht voor koffie en een lekkere lunch: kraakverse broodjes, salades, hamburgers of mijn favoriet: tagliere, allemaal aanraders! Tagliere wilt letterlijk zeggen ‘gesneden’ in het Italiaans, en het is een rustieke plank bomvol Italiaanse charcuterie en kazen, met lekker brood en wat salade erbij. Echt top. Een tip: bestel altijd voor minder personen dan je gezelschap groot is, want anders krijg je ’t echt niet op. Je kan er natuurlijk ook terecht voor de après-ski, bijvoorbeeld om er een geweldig Italiaans biertje te proeven: Baladdin. De ‘Isaac’ die ze op tap hebben is echt één van mijn favoriete bieren. Je krijgt er ook steevast een hapje bij geserveerd. Meer zelfs, rond half 6 wordt er een heel gamma aan hapjes op de toog uitgestald, waar je vrij van kan proeven. En ik ga niet ontkennen dat wij daar al vaak flink ons buikje gevuld hebben, zodat we ’s avonds niet meer moesten eten. En ’s avonds kan je er ook altijd terecht, voor geweldige cocktails. Sinds dit jaar hebben ze daar speciaal een barman voor aangenomen, Francesco (kleine crush… oei, mijn verloofde leest mee!). Vraag hem zeker om eens een amaretto sour te maken, echt top! Of vraag de specifieke cocktailkaart. En uiteraard kennen ze hun gin tonics ook daar! Alleen jammer van de grote tv’s die er hangen, en dag en nacht MTV uitzenden (zonder geluid). Voorts is de muziek er meestal erg goed.
Na de koffie en de bar, moet er natuurlijk ook nog gegeten worden (tenzij je aan de bar van Seggovia bent blijven hangen), en daarvoor belanden wij meestal bij L’Ortiché. De Britse eigenares, Jill, is echt de perfecte gastvrouw. Altijd vriendelijk en steeds bereid tot een klapke. De ober is ook een hele sympathieke gast, en hij heeft iets met zout! Als je daar de signature dish tagliata bestelt (weer ‘gesneden’, maar heerlijke reepjes bleu gebakken black angus deze keer), krijg je er een heel schoteltje met allerlei verschillende soorten zout erbij, echt speciaal. We hebben voor de ober zelfs zeezout uit Bali meegenomen, hij was er heel blij mee! Uitstekend vlees dus daar, en ook wederom geweldige wijnen. Afsluiten doen we meestal met een dessertje (de pavlova en Jill’s apple cake zijn heel lekker) en altijd met een huisgemaakte limoncello, geserveerd in een bevroren glas.
Je ziet, heel wat culinaire ontdekkingen te doen in Sauze, en dan ben je nog niet bovenop de berg geweest! Meer daarover in een volgende blogpost…
1 Comment
Ja wadde, zo te lezen en te zien zit jij daar heel goed! 🙂 Groetjes