Na de smaakvolle ervaring bij Dock’s Café, was het dus ook uitkijken naar de lunch bij Pakhuis in Gent, enkele dagen later.

We wandelen binnen in de enigzins verscholen, maar imposante zaak in hartje Gent. Wat meteen opvalt is de mooie lichtinval, de grote ruimte, en een ander publiek: bij Dock’s zaten eerder zakenmensen, bij Pakhuis treffen we veel (internationale!) dagjestoeristen, families (een driegeslacht oma, mama en dochter naast ons) en vroege aperitievers aan de bar. Uiteraard zal dat vooral met het tijdsstip en dag te maken hebben, maar het voelt iets toegankelijker aan.

Met nog een restaurantreservatie voor ‘s avonds in het achterhoofd, willen we het bewust wat lichter houden, en vragen we of twee voorgerechtjes bestellen mogelijk is. Absoluut geen probleem! Ik speur de menukaart af naar de zelfgekweekte Bresse-kip, maar niet te vinden. Na een kleine navraag bij de ober wordt mijn vermoeden bevestigd dat het gewoon nog niet het seizoen is. Weer een reden om nog eens terug te komen!

Niet dat er daardoor beperkte keuze is, integendeel! Mijn oog valt meteen op sashimi van zalm met crème van avocado en ‘Pousses de lunes’ uit de biotuin, en ook mijn gezelschap kan er niet aan weerstaan. Tijdens het kiezen, bestel ik een Principale, de huisgebrouwen tripel. Lekker hoor! En de kreeftenliefhebber die ik ben, kies ik als tweede gerechtje voor cocktail en tempura van Oosterscheldekreeft, salade van Belgische asperges met een mayonaise van erwtjes en dragon. Disgenoot Anne gaat iets klassieker met een halve lauw geserveerde kreeft ‘Belle Vue’ met kropsla, eitje en tomaat. Ik kan haar geen ongelijk geven!

Het eerste bordje sashimi ziet er erg mooi uit, en smaakt nog beter! Kleine onoplettendheid die ik merk als ik later Anne’s instagramfoto zie passeren: bij haar liggen er nog fijne staafjes Granny Smith appel op haar gerecht, bij het mijne niet! Dat zal daar inderdaad goed bij gepast hebben :-). Verder wel ook op mijn bord: stevige klompjes zalm, gemarineerd in een zoet-zout terriyakisausje, jonge verse en kleurrijke kruiden en toefjes luchtige avocadocrème.

In het volgende gerechtje zegeviert de combo van Oosterscheldekreeft (krokant als tempura, zacht en smaakvol als salpicon) en Belgische asperges. Sergio Herman meets Gert De Mangeleer, quoi! De dragon smaakt niet echt door, maar het is een fris en licht gerecht. Ook geen klachten van de overkant van de tafel: die halve kreeft wordt met veel smaak (en prutswerk) naar binnengewerkt. Het feit dat de kreeft nog lauw is, is een plus.

Onze conclusie is dat Pakhuis iets moderner aanvoelt in menu en omgang: de vlotte ober vertelt ons enthousiast hoe ze met het hele team op personeelstrip zullen vertrekken die avond naar boerderij Le Devant. Hij belooft me te checken wanneer die sappige billetjes van de Bresse-kipjes klaar zullen zijn!

Rode draad in beide zaken is dat smaak absoluut primeert, en dat ze zeer trots zijn op waar die goede smaak van komt. Terecht!

Pakhuis
Schuurkensstraat 4
9000 Gent
09/223.55.55.

Auteur

Culinair redactrice, freelance copywriter, blogger bij avocadovandeduivel.be, enthousiaste restaurantbezoeker, receptontwikkelaar, hongerige reiziger,… Als het maar met lekker en goed eten te maken heeft!

Schrijf Een Reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.