Er zijn van die uitnodigingen waarvoor je bij wijze van spreken alles laat vallen. Dit was er zo eentje. Het champagnehuis Bollinger brengt eens om de 4 à 6 een bijzondere vintage uit, en dat willen ze dan ook op gepaste wijze vieren. Een lunch bij Zilte bleek zeer gepast. En ik mocht daar zowaar bij zijn!
Die persconferentie vrijdag over de versoepeling van de Corona-maatregelen kwam hard aan he? Mijn hart bloedt echt voor de anders zo hardwerkende horeca-collega’s. Minstens nog gesloten tot 8 juni… 😭
Maar flexibel en creatief als de sector is, zijn er al een heleboel helden, die zelf initiatief genomen hebben om hun heerlijke gerechten bij ons thuis (vaak letterlijk) te brengen. De Easter Box van L’Epicerie Du Cirque, The Jane & Bún was echt fenomenaal goed. Echt een memorabele dag in ons kot, ééntje die we niet snel gaan vergeten… Dat kan Corona (of de regering) ons al niet meer afpakken, zegt!
Het lijkt wel de zomer van de leuke uitnodigingen in de mailbox! Ditmaal in de aanbieding: komen proeven bij restaurant Café d’O in Sint-Amands. Een voor mij nog ‘verborgen parel’ aan de oever van de Schelde. Een knap pand met als grootste troef het terras met indrukwekkend zicht over de rivier. Vroeger huisde er sterrenrestaurant ’t Ebdiep. Twee jaar geleden namen Anniek en Jan het restaurant over en doopten het Café d’O. Na maanden van culinair aftasten trekken ze nu resoluut de kaart van het gastronomische, met een jong en gedreven chefteam: Nils Delvaux, Nicky Cami en Liam Van Assche.
Hoera, ik ben nog eens naar The Jane kunnen gaan! Mijn vorige passage dateert van mei 2014, toen de toen al legendarische tempel van het culinair hooggenot nog maar enkele maanden open was. 3,5 jaar en 2 Michelinsterren later mag ik mijn voetjes er nog eens onder tafel schuiven voor de lunch, samen met mijn lieve schoonmama.
Coverinterview met sterrenchef Arabelle Meirlaen, voor een speciale editie van NINA Magazine (HLN, De Persgroep) “WalloNina” – 12/6/2017
Arabelle Meirlaen is één van de weinige vrouwelijke sterrenchefs die ons land rijk is. Als je in haar restaurant gaat eten, dan spat die vrouwelijkheid van het bord: frisse, frivole gerechten, licht verteerbaar maar rijk aan smaak en kleur en afgewerkt met een prachtig boeket aan verse kruiden en eetbare bloemblaadjes.
Ik ben eens moeten gaan kijken op de blog van Elidesc, maar het is blijkbaar al 4,5 jaar geleden dat ik Bij Lam & Yin passeerde. Toen heb ik er blijkbaar geen blogpost over geschreven*, dus dat moet bij deze ook goed gemaakt worden. Ik had mijn mama nog een bedankingsetentje beloofd, en toen ik Bij Lam & Yin opperde, gingen haar ogen fonkelen. Ze wilt daar eigenlijk al jaren naar toe, dus lieve mama, we hadden dat nog veel sneller moeten doen!
Ik leerde Tim Boury en zijn vrouw Inge vorig jaar kennen tijdens de voorstelling van de nieuwe Gault&Millau. Supersympathieke mensen, en handig, want ik was net op zoek naar West-Vlaamse chefs om te interviewen voor een artikel in Goesting Magazine. Ze vertelden me toen dat ze bezig waren met verbouwingen aan een huis op een nieuwe locatie, terwijl ze hun toenmalige zaak ook draaiende hielden, indrukwekkend!
Zo één keer per jaar, vlak na de feesten, spreek ik met mijn ex-collega’s van het ex-zesta.be af om eens goed uit eten te gaan, zeg maar voor een sterretje of twee. De Pastorale en Nuance passeerden al de revue, en ’t Zilte stond ondertussen hoog aangeschreven op’t verlanglijstje. Maar mijn plannen voor 2014 gooien sneeuw ipv roet in’t eten. We laten het niet aan ons hart komen, en zoeken een middenweg: we spreken nog eens voor ik vertrek af om te gaan lunchen, en dat mag best dik in orde zijn. Ik mag kiezen, en mijn oog valt op Cuines, 33. Helemaal in het begin van het jaar passeerde ik er al eens voor een persconferentie, en ik was het nog lang niet vergeten. De erg voordelige lunchformule hakt de knoop door: op een schone herfstige vrijdagmiddag spreken we af in de Smedenstraat 33 (jaja, vandaar) in Knokke!