Vorige week woensdag was ik samen met Els van Njamelicious uitgenodigd voor de lunch bij Restaurant SenS in Brussel. Het restaurant is nog niet zo lang open, en het nieuwe project van Eddy Münster, misschien wel gekend van bij Comme Chez Soi, Bruneau en chef bij “Wine in the City”. Met SenS wil hij de Italiaanse keuken op een moderne manier op het bord brengen. Een serieuze uitdaging, in een keuken waar eenvoud siert en zegeviert.
Vorige week donderdag werd ik uitgenodigd voor de opening van FERM, Bio Food & Market in Keerbergen. De uitnodiging was wat vaag, en Keerbergen ligt ook niet meteen bij de deur. Daarnaast is buitenkomen met dat kersverse kleintje wel een onderneming. Ik bedankte, maar ze drongen toch aan, het kindje was zeker ook welkom. Wel goed dan, ik nam mijn man ook mee, en het werd een geweldige avond, hoera!
Weet je nog toen er een chef bij mij thuis kwam koken? Wel, er waren een heleboel foodbloggers die die eer hadden om een jonge chef over de vloer te krijgen, of bij hem of haar in het restaurant uitgenodigd te worden. Zo zag ik dat bloggende zusjes Els en Iris ook lovend waren over hun passage bij Savarin in Oostende.
Ontbijt-en lunchplekjes in Antwerpen… we moeten ze koesteren! Niets zo heerlijk vind ik om op een vrije dag met vriendinnen af te spreken, of met mijn lief op stap te gaan voor een uitgebreid ontbijt of een gezonde lunch. Er zijn daarvoor heel wat fijne plekken in Antwerpen, en Café Kamiel hoort zeker tot mijn favorieten.
Er lag al een tijdje een aubergine te ‘verpieteren’ in de koelkast. En van die te zachte, waterige tomaten werd ik ook al niet blij… Een snelle ovenschotel dus, om restjes te verwerken! Het warme water heb ik er niet mee uitgevonden, een smakelijke lunch wel!
Zo één keer per jaar, vlak na de feesten, spreek ik met mijn ex-collega’s van het ex-zesta.be af om eens goed uit eten te gaan, zeg maar voor een sterretje of twee. De Pastorale en Nuance passeerden al de revue, en ’t Zilte stond ondertussen hoog aangeschreven op’t verlanglijstje. Maar mijn plannen voor 2014 gooien sneeuw ipv roet in’t eten. We laten het niet aan ons hart komen, en zoeken een middenweg: we spreken nog eens voor ik vertrek af om te gaan lunchen, en dat mag best dik in orde zijn. Ik mag kiezen, en mijn oog valt op Cuines, 33. Helemaal in het begin van het jaar passeerde ik er al eens voor een persconferentie, en ik was het nog lang niet vergeten. De erg voordelige lunchformule hakt de knoop door: op een schone herfstige vrijdagmiddag spreken we af in de Smedenstraat 33 (jaja, vandaar) in Knokke!
“Met uw gat in de boter vallen”, ik vind dat een prachtig spreekwoord. Niet enkel omdat het food-gerelateerd is (ik beeld me dan altijd van die lekkere goede gezouten boter in), maar omdat ik vind dat het vaak voor mij van toepassing is.
Een lunch’ke doen in een goed restaurant, dat stond alweer lang op de to-do lijst. Het voordeel: een voordelige formule en aangenaam kennismaken met de resto in kwestie. Nadeel is dat weinig van die topresto’s een lunchmenu aanbieden in het weekend, zo wel Volta in Gent, de stek van Flemish foodie Olly Ceulenaere.