De Mae Hong Son loop

Hi Bart!

Omdat we maar twee weekjes hadden voor Thailand was het kiezen. Ofwel het noorden met Chiang Mai (waar we al eens geweest waren). Ofwel onze laatste dagen van de reis doorbrengen op een eilandje. In België hebben we nog 2 weken (welverdiende) vakantie en Bart is ook meer van het avontuurlijke type dan van het strand type. Dus besloten we dus terug te keren naar Chiang Mai waar we 3 jaar geleden al eens de Golden Triangle loop deden. Dit was toen al het hoogtepunt van onze reis en ik kan je nu al verklappen dat het deze keer niet anders was.

Maar niet te veel op de feiten vooruit lopen. Eerst moesten we Bart nog zien te overtuigen van ons plannetje. Want die had nog nooit op een brommer gereden. Om dit kleine detail te verhelpen zakten we met de brommer af naar het Tiger Kingdom. De eerste meters waren duidelijk de moeilijkste maar hij wist toch ternauwernood recht te blijven in de smalle straatjes van Chiang Mai. Na een dagje leren had hij een onnavolgbare stijl ontwikkeld en waren we klaar om de meer dan 700 km lange tocht aan te vatten.

We pakten onze dagrugzakken en zochten een plek waar ze een degelijke brommer verhuurden. Voor zo een lange tocht is deftig materiaal toch nog net iets belangrijker dan om de Buddhatoren te rijden! Zo betaalden we 250 bath per dag, niet super goedkoop, maar we kregen er wel behoorlijk nieuwe Honda Zoomers voor. Ook belangrijk is om je paspoort mee te mogen nemen en niet iedereen is daar even soepel. Maar we moesten zelfs geen voorschot betalen, één paspoort als onderpand was voldoende.

Ondertussen is het al 11 uur en dus hoog tijd om te vetrekken. Omdat we al aan de late kant zijn, nemen we de main high way. Na een 40-tal km botsten we op een road block waar we onze internationale rijbewijzen mochten bovenhalen. Oeps… Gelukkig bleef het bij een boete van 10 euro (een internationaal rijbewijs kost blijkbaar 21 euro, dus we hebben eigenlijk nog een goede deal gedaan!).

Foto Bart Claeys

Daarna zetten we onze toch naar Pai verder over schitterend onderhouden bergwegen. We passeren grotten, hot springs en watervallen, maar het mooiste zijn toch wel de opnieuw ongelofelijk landschappen en uitzichten die zelfs na de vele maanden nog niet gaan vervelen!


Eens aangekomen in Pai is het zowaar een uitdaging om slaapplaats te vinden. De night market heeft blijkbaar een speciale aantrekking op grote groepen Westerse toeristen maar het laat ook de locals zeker niet onberoerd.

’s Morgens bezoeken we nog een groot wit Boeddha beeld met mooi uitzicht. Daarna doen we ook nog de andere kant van de vallei aan met zo mogelijk nog mooiere uitzichten over Pai en een helaas minder indrukwekkende waterval.

Origineel was het plan de volgende nacht in Mae Hong Son te overnachten. Bart had echter op een blog gelezen dat Mae Hong Son niets speciaal is. Dus kozen we voor Ban Rak Tai. Dit is een klein dorpje waar een Chinese minderheid woont en de belangrijkste bron van inkomsten is thee verbouwen. We vinden al snel een guesthouse aan het meer. Ongetwijfeld niet onze beste kamer maar kwa uitzicht zeker een top 3 waard!

Door de kleine omweg naar Ban Rak Tai komen we natuurlijk wel in tijdsnood en blijkt de originele planning van 4 dagen rijden niet haalbaar te zijn. Gelukkig hadden we nog niets concreet gepland en dus was een dagje extra aan onze trip breien was geen probleem. Eenmaal in MHS aangekomen verbleekte dit inderdaad met de schoonheid van BRT.

Door één dag langer te reizen konden we ook nog een paar extraatjes doen. Zo mocht het dorp met de welklinkende naam Microwave uiteraard niet ontbreken.

We boeken een kamer in het Good View guesthouse in Khun Yuam. In dit kleine stadje is niet veel te beleven en zelfs een restaurant zoeken blijkt een hele uitdaging. Wel is er een soort van Thaise kermis aan de gang. De volgende dag bezoeken we ook nog een Japans friendship museum gaande over de relatie tussen de Japanse soldaten en de locale stammen tijdens de oorlog.

Foto Bart Claeys

Na de nodige propaganda kunnen we er weer even tegen en zetten we koers naar prachtige zonnebloemvelden. Na de zonnebloemen krijgen we heel andere landschappen voorgeschoteld met voornamelijk maisteelt. Momenteel is het oogstseizoen dus worden er volop camions af- en aangevoerd met gewassen.

’s Avonds in Mae Chaem ontmoeten we zowat alle mensen die we in de loop van de dag tegengekomen zijn in ons hotel, dat werd dus een gezellige avond! De volgende ochtend blijkt het weer ons minder gunstig gezind dan de voorbije dagen, zodat het uitzicht op de hoogste top van Thailand een beetje tegenvalt.

Daarna is het tijd om terug te keren naar Chiang Mai. Deze keer vermijden we de high way en de daarbij horende bekeuringen.

Ik zou nog veel langer kunnen doorgaan over alle details. Maar dit is gewoon iets dat je zelf moet ervaren! De prachtige uitzichten, de perfecte wegen, het rustige verkeer. Alles bij elkaar onze mooiste motortocht van de hele reis. Leuk dat we dit zo lang hebben kunnen opsparen!