Of ik samen met een paar vrienden naar de lancering wil komen van een nieuw product van Maes? Awel ja, @amoorie, graag!
Omdat ik mezelf naast een wijnwijf tegenwoordig ook wel een bierbitch mag noemen, ga ik op dergelijke uitnodigingen graag in…
Vlak voor we de zaal van de lancering binnengingen, maakte ik nog de opmerking:”Het zal waarschijnlijk een nieuw biertje met fruitsmaak zijn, citroen ofzo”. En kijk! Zo geschiedde: de Maes Radler bestaat voor 40% uit pils en 60% citroensap!
Blijkbaar bestaat die naam ‘Radler’ al lang, uitgevonden door een Duitse herbergier die een troep wielertoeristen van drank moest voorzien maar schrik had dat hij zonder pils zou vallen, een vrees die de meeste Duitse herbergiers niet vreemd is waarschijnlijk.
Fin, het mazoutje avant la lettre viel in de smaak, en zo werd het ‘Radler’ genoemd, analoog naar het Duitse woord voor fietser, voor wie zich nog iets herinnert van zijn Tempotaschentücher-schoolduits…
Fast forward naar het jaar 2013, waar de jeugd vlijtig cavakes, witte wijntjes en mojito’s bestelt aan menig (festival)toog, omdat gewone pilsjes te bitter, te gewoon zijn…
Maar dus, de smaaktest: fris, niet slecht, wat limonadig, … zijn de eerste woorden die mij te binnen springen. Ik kan me wel nippend aan een Radler inbeelden op een stoffige festivalweide op een schroeiend hete dag. Maar zat ik erop te wachten? Niet echt, een goede frisse pint smaakt mij nog steeds veel beter, bedenk ik mij bij een tweede Radler. Om nog maar te zwijgen over intense, donkere, zware bieren, hmmm!
Dan lijkt dit weliswaar frisse, maar toch wel flutbiertje van een andere planeet dan het trotse bierland België te komen. Bezorgde vaders van puberende Breezersletjes (de doelgroep quoi) zullen misschien opgelucht ademhalen, maar de 2% alcohol kan mij niet bekoren.
Hoera dus met Maes Radler voor zwangere vrouwen, Bob, tienerpapa’s, bierbeginners en platzakke Mojito-liefhebbers, maar niet voor mij…
