Bali, het Godeneiland. Deel 2

Gastblogpost van de papa

Na de blijde wederzienst op Bali, een uitdagende fietstocht en mijn eerste snorkeltocht, was het tijd voor cultuur!
In Ubud kregen we een rondleiding door één van de kleine dorpjes in de buurt, de rijstvelden en een boerderij waarvan de gids eigenaar was. We brachten ook een bezoek aan een schooltje en werden daar verwelkomd door de kleuters met een liedje in het Engels! Schattig.

De stad Ubud zou de culturele hoofdstad van Bali zijn. Ooit zal dat misschien wel zo geweest zijn, maar nu is het een zeer drukke stad met veel toeristen, een museum, een aantal “art gallery’s” en heel veel winkeltjes, bars en restaurants.

De omgeving rond de stad is wel bijzonder met de prachtige rijstvelden, mooie dorpjes en het “Monkey Forest”. Op aandringen van Caroline en Frederic heb ik dan maar mee een fietstochtje ondernomen vanuit het hotel. Een bezoekje aan onze familie in het bos was het einddoel. Ook wel soms gevaarlijke toestanden, maar mooie trip. De lange klim terug naar ons hotel was wel lastig.


’s Avonds zijn we met z’n allen nog teruggereden met de gratis shutlle naar Ubud om, op aanraden van ons nichtje Eva, een biefstuk-friet te gaan eten in het Belgisch restaurant “Café des Artistes”, het kan tenslotte niet altijd rijst zijn.

In Bali kan je natuurlijk niet naast de vele tempels kijken waarvan sommige al eeuwenoud zijn. Het zijn praktisch allemaal hindoetempels, gewijd aan een of meerdere van hun goden. We hebben er dan ook een heel aantal bezocht.

De mooiste tempel, zeker qua ligging, vond ik de “Pura Ulun Danu Batur” aan het Danau Baturmeer, aan de voet van de vulkaan Gunung Batur, gewijd aan Ida Betari Dewi Danu, de godin van het meer.


De meest indrukwekkende was de zogenaamde moedertempel “Pura Besakih” een complex met meer dan 30 tempels en een enorme trap met op de achtergrond de 3142 m hoge vulkaankegel Gunung Agung.

De tempels, van klein tot groot, zijn echt overal aanwezig, zelfs in de hotels. Ook daar wordt er verschillende malen per dag een ceremonie gehouden met offers om de goden gunstig te stemmen. Deze offers zijn soms ware kunstwerkjes en liggen soms zelfs gewoon langs de kant van de weg of op het voetpad, opletten dus dat je niet struikelt!

Onderweg op onze rondreis waren er altijd nog een aantal bezoeken gepland, soms met een commerciële achtergrond: een apenbos bij Alas Kedaton, een (toeristen)markt nabij Bedegul, een houtsnijwerkatelier in Mas, zoutpannen en een plantage van vele soorten tropische vruchten en koffie waar je de beroemde Luwak koffie kon kopen (gemaakt van de uitwerpselen van de civetkat). Ik heb het eens geproefd, maar vond het toch maar niks, net zoals alle koffie op Bali trouwens!
  
Een wandeling naar een 30m hoge waterval doorheen het tropisch woud met o.a. kruidnagelbomen vond ik dan wel heel bijzonder. Later zagen we nog grote zeilen vol kruidnagels liggen, gewoon langs de weg, in de zon te drogen.

In Lombok hebben we o.a. ook nog het traditionele Sasakdorp Rembitan bezocht met de typische rijstschuren. De rijstvelden lagen er hier echter droog bij, de bevloeiing is hier veel minder ontwikkeld dan in Bali en het was wachten op de moesson voor nieuwe aanplantingen.

Het rondreizen een beetje moe, hebben we onze laatste verlofdagen gewoon doorgebracht aan het strand van het prachtig Novotel in Kuta, helemaal in het zuiden van Lombok. Van Lombok, dat ook een paradijselijk eiland qua natuur is, hebben we dus niet zoveel gezien, maar ja, een vakantie is altijd te kort he!

Getekend, Bintang Dirk