Een week geleden ben ik er enkele dagjes tussenuit geweest, naar Fez in Marokko. Enkele jaren geleden deed ik al eens een rondreis in Marokko, en Fez stond toen niet op het programma. Ik vond dat toen erg jammer, en dat is een beetje in mijn hoofd blijven spoken, ‘Daar moet ik nog eens naartoe’!
Enkele jaren en een goedkope Ryanairvlucht (de laatste keer, ik zweer het!*) later, zo geschiedde, en ging ik voor vier dagen richting Fez samen met een goede vriendin. Om te proeven van de rust, de zon en natuurlijk de Marokkaanse keuken.
Helaas een vaststelling die ik al vaker gemaakt heb op reis, het duurt echt even om door te dringen tot de lokale keuken, voorbij de tourist-traps te geraken en het echte authentieke te ontdekken. En al zeker niet in Fez. Met twee meisjes op stap. Met alle praatjesmakers en binnenwippers van dien. Niet veel restaurantbezoeken dus om over naar huis (en op de blog) te schrijven dus.
Vegetarisch tapas-schoteltje. Ziet er niet meteen fantastisch uit, maar het smaakte echt wel!
De culinaire sfeer opsnuiven daarentegen, daar had ons reukorgaan geen klachten over. In de ontelbare soeks die de medina (het oude omwalde stadsgedeelte) konden we ons hartje helemaal ophalen. Een stevige cultuurshock trouwens ook.
Het meest frappante waren de talrijke beenhouwerswinkeltjes. Met een beenhouwersdochter op stap die vaak ook amper haar ogen kon geloven: in de nu nog milde hitte van 22°C wordt lustig vlees gekapt en tentoongesteld.
Met een nu al een milde rottingsgeur, met alle vliegen en jankende katten vandien. Wat moet dat niet zijn in hartje zomer met 35°C? Met de poulier waar je jouw levende kip kan kiezen, die dan ter plaatse geslacht wordt. En als toppunt de kamelenbeenhouwer, met trieste kamelenkoppen die daar hangen te hangen. Is het een touristenattractie, of is kamelenhersentjestajine een lokale specialiteit?
Echt veel zin in vlees kreeg ik er niet van, gelukkig smaakte de doodsimpele ‘salade marrocaine’ des te beter: fijngesneden tomaat (uiteraard veel smaakvoller dan bij ons), ajuin, citroensap, platte peterselie en komijn. Soms nog met een olijfje, of een schijfje sinaasappel. Zo simpel, zo overheerlijk!
In een kruidenwinkeltje kocht ik ook een zakje komijnpoeder, dat smaakt en ruikt zo veel intenser als bij ons. Gegarandeerd staat er deze zomer terug regelmatig deze eenvoudige salade op het menu, hopelijk mét heerlijke tomaten. En in datzelfde winkeltje kocht ik ook nog ‘ras el hanout’, letterlijk vertaald “het beste van de winkel”. Een kruidenmengeling voor tajines en couscous met 45 kruiden en specerijen, samengesteld door zijn mama, aldus de kruidenverkoper.
Rondflaneren tussen de verschillende eet- en voedingskraampjes is er trouwens een dagvullende activiteit op zich: gedroogde vruchten, zalige met koriander gemarineerde olijven, geitenkaas verpakt in blarenmandjes, heerlijk geurende bloemen die ter plekke in oranjebloesem- en rozenwater geperst worden, plakkerige gebakjes die meermaals per dag gearroseerd worden met nog meer verse honing, tajines in alle maten en gewichten,… Ik heb er vooral mijn ogen de kost gegeven!
In de Marokkaanse eetcultuur houden ze vooral ook van ontbijten. In onze ryad kregen we elke morgen een hele tafel vol verschillende soorten brood (en pannenkoekjes), kleine potjes met honing en marmelade, gekookte eitjes rijkelijk bestrooid met komijn, helaas La Vache Qui Rit, en uiteraard de verplichte mierzoete muntthee. Genoeg om tot diep in de namiddag mee toe te komen!
Zou ik nu een citytrip naar Fez aanraden? Niet echt… Het is een mooie stad, en zeker een bezoek waard bij een rondreis door Marokko, maar ik vind toch dat je culinair meer aan je trekken komt in Marrakech. Inshallah!
* Over Ryanair: het is vaak zo verleidelijk, goedkoop vliegen… Maar ik heb het er gewoon niet meer voor over: altijd grof, het gedrum, dit maal een uur later vertrokken zonder enige vorm van communicatie, de handbagagenazi’s met hun kartonnen doosje om je koffertje te meten, die ronduit vervelende tombola (die om de tien minuten luid over het speakersysteem aangekondigd wordt), hoe het personeel wordt behandeld en andere negatieve pers,… Nooit meer voor mij! Voilà, nu staat het ook in (digitale) inkt!
