Hoera, hier zijn we met een eerste nieuw recept voor 2023, let’s do a winter salad! Bloedappelsienen zijn momenteel in seizoen, dus moest er zeker bij. Ik ben ook fan van de boerenkool. En dan de mozzarella! Wie mij kent, weet dat ik áltijd voor buffelmozzarella ga. Ik ontdekte de Belgische buffelmozzarella van het merk ‘Bufflardenne’, en die is écht bangelijk lekker. Zoveel smaak en zo romig vanbinnen…
Zal ik nog eens een nieuw pastareceptje delen? Dat is weeral even geleden. En het Belgische pastamerk Soubry vroeg er ook achter om iets te maken met hun ‘Spaghetti Quadrati’ 😊 (#advertentie dus!).
Het is vollenbak tomatenseizoen nu, dus daar moeten we van profiteren. De tomaten hebben nu zó veel smaak, dat een pastasaus op basis van verse tomaten niet veel meer extra nodig heeft. Een vleugje citroen én een klontje boter liften het geheel naar ongeziene smaakhoogte! En doe daar nog eens een lekkere buffelmozzeralla (of burrata, why not?) en wat blaadjes basilicum bij, en je hebt een bangelijke, vullende en luxueuze versie van de Italiaanse klassieker ‘ensalata caprese’.
Penne alla norma.. een typische pasta waarvan de naam doet denken aan een schattig Italiaans omaatje (la nonna) die met veel liefde dit gerecht klaarmaakt voor haar ganse familie. Een idyllisch tafereel dat zich ongetwijfeld regelmatig voltrekt in de Italiaanse country side, maar de naam verwijst eigenlijk naar de gelijknamige opera van Bellini. Het hoofdingrediënt is aubergine, ik rooster die eerst in de oven, dat geeft de aubergine meer smaak en een ‘vlezige’ structuur. De originele penne alla norma wordt afgewerkt met ricotta salata, maar ik hou wel van een romige ’touch’ erbij, daarvoor zorgt de mozzarella uiteraard. Trouwens, gebruik zeker buffelmozzarella (dit is mijn favoriete!), of zelfs burrata, mmm! Scheur ze in stukjes, rustieker en ook lekkerder zo, echt waar :-D.
Ja hoor, ook dit jaar doe ik weer mee aan Dagen Zonder Vlees, en ik ben niet de enige blijkbaar, fantastisch!
Ik sta hier zes dagen op zeven te koken voor gemiddeld 20 man, en er staat heel wat vlees en vis op het menu, en ja, meestal eten mijn vriend en ik ook gewoon wat er op het menu staat. Het wordt dus een ware uitdaging voor mij! Voor de enkele ‘ambetante’ vegetariër die meestal in de groep zit, zal ik dus mijn beste beentje voorzetten, wat ik anders ook doe hoor (ambetant, gewoon, omdat dat meestal weer een extra pot en pan is om af te wassen).