Hé, dat was alweer even geleden! Een restaurant dat me uitnodigt om hun keuken te komen ontdekken. Vind ik leuk! Bastiano in Bonheiden stond nog niet op mijn culinaire radar. Dus daar gaan we verandering in brengen.
Zoals verteld in een eerdere blogpost, gingen we dit jaar op vakantie naar Zuid-Frankrijk en Italië met een VW California camper busje. We kamperen graag, maar onze tent is ondertussen tot op de draad versleten. Het dilemma was om een nieuwe tent te kopen, of toch eens iets anders te proberen. En zo viel ons oog op een campervan. Veel leuke voorbeelden te vinden van mensen die zelf camionettes hebben omgebouwd, maar er bestaat ook een echte camper editie van het legendarische Volkswagen busje: de California. Met zoveel jaren ervaring, zijn ze bij VW echte specialisten geworden om de busjes zo compact en toch zo luxueus mogelijk te maken.
Er is een nieuw restaurant in Bilzen, Limburg, en ik mocht gaan proeven! Akko is gevestigd in het gloednieuwe hotel Martin’s Rentmeesterij. Ik trek er op een winterse woensdagavond samen met vriendin Evelyne naartoe om de keuken van Kevin Bonanno te gaan ontdekken. Dat nieuwe hotel ziet er indrukwekkend uit (het is een strakke nieuwbouw vlak aan het historische rentmeesterhuis van Landcommanderij Alden Biesen). Het is al pikdonker als we toekomen, vermoedelijk is het uitzicht overdag ook de moeite!
Ik vertel je graag over mijn bezoek bij Altermezzo bij chef Jo Grootaers in Tongeren. 3 jaar geleden kwam Jo nog bij mij thuis koken, voor San Pellegrino Young Chef. Hij heeft ondertussen niet stil gezeten, en dit jaar viel de puzzel helemaal mooi in elkaar: op een week tijd werd hij als jonge chef van het jaar bekroond door Gault & Millau & Michelin en krijgt hij ook zijn eerste ster van de Michelingids! Maar Jo is nog steeds de jonge, gepassioneerde maar ook bescheiden chef gebleven.
Culinair Brussel is nog relatief onbekend terrein voor mij. Hoog tijd om daar verandering in te brengen! Wat fijn toch dat er daar weer een lekkere uitnodiging in mijn mailbox zat om ‘La Table de Mus’ te komen ontdekken. Mus is sommelier van opleiding, maar vooral de ideale gastheer. Ik denk dat dát aangeboren is. Hij heeft sinds 2015 zijn eigen zaak in het hartje van Brussel aan het Oud Korenhuis, een gezellig pleintje op nog geen 5 minuten wandelen van het centraal station. Deze fervente treinreizigster is alvast enthousiast!
Vriendin en collega-foodblogster (of hipper blogsister) Anniek heeft een nieuwe webstek: Tafelklap. Hoe toepasselijk kan het zijn dat wij er samen op uit trekken naar het mooie Watermaal-Bosvoorde om de verfijnde keuken van Le Coriandre te gaan ontdekken. En ons uitgebreid te goed doen aan wat haar blog (en eigenlijk ook de mijne he) voor staat: genieten van lekker eten en een goed glas, bij een gezellige babbel.
2017 was een bijzonder mooi blogjaar, ik kan het niet ontkennen! Ik ga nog een culinair jaaroverzichtje maken. Begin december kwam er daar nog een hele leuke ervaring bij: het nieuwe hotel FRANQ gaan ontdekken in Antwerpen. Jawel, mijn eigen stad! Ik had al vele knappe foto’s zien passeren op Instagram, en blijkbaar is er ook een gastronomisch restaurant in het hotel. Dat moest geproefd (en beslapen) worden!
Als het een tweede keer is dat we op de 17de van de maand gaan eten, kan je dan spreken over een traditie? Awel ja! Vriendin en fellow-foodie Anne zorgt wederom voor een smakelijke gastblogpost over een avond die nog lang bleef nazinderen op de smaakpapillen bij L’epicerie du Cirque.
Wat ook al lang op mijn verlanglijstje stond, is om hier in Azië eens in een heel goed restaurant te gaan eten. Niet dat ik tot hiertoe al klachten heb gehad: we hebben al de lekkerste dingen gegeten aan kleine kraampjes, vanop een plastieken krukje 5 cm boven de grond. Maar echt ’fine dining’, dat was er nog niet van gekomen.
In De Wulf. At last!
Ik had geen torenhoge verwachtingen. Toen Kobe Desramaults vorig jaar verkozen werd tot chef van het jaar door Gault Millau, hoorde daar ook een lunch van zijn hand bij. Het was goed hoor, maar gewoon minder mijn ding, dacht ik toen. Maar oordelen afgaande op één keer doe je best ook niet. En met enkele vriendinnen die aan mijn mouw trokken, werd er dan toch besloten ter ere van mijn 30ste dat ik er toch eens heen moest, naar In De Wulf, in het verre Dranouter.