Tag

Myanmar

Browsing

Hoofdsteden in Zuid-Oost Azië, we zijn er over ’t algemeen geen fan van. Druk, heet, vervuild en onvriendelijk. En Yangoon, de hoofdstad van Myanmar, is daar helaas geen uitzondering op. Hoewel, Yangoon is eigenlijk zelfs niet officieel de hoofdstad! In 2005 besliste de junta om van de ene dag op de andere dag een nieuwe hoofdstad te bouwen in het centrum van het land, Nay Pit Taw. België erkent die zelfs niet als hoofdstad. In ieder geval valt er veel meer te beleven in Yangoon dan in de huidige spookhoofdstad.

Na een grote boog in centraal- en noord Myanmar gemaakt te hebben, hadden we nog een weekje over om het zuiden te verkennen. Een nachtbus op vanuit Bagan, en dan heel vroeg ’s morgens in Yangoon nog een bus nemen richting Kinpun, het kruipt niet in je koude kleren. Dus die eerste dag aan The Golden Rock zitten we daar wat te suffen (en smelten! Het is gemakkelijk 35 graden in het zuiden) en komen er heel wat andere reizigers binnengedruppeld in ons guesthouse.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Wat gezellige babbeltjes, een avondmaal samen, en de volgende dag trekken we er met z’n allen op uit om The Golden Rock te zien. Het is een rit van 45 minuten steil bergop, en daarvoor hebben ze krachtige camions voorzien met in de laadbak een achttal rijen stoeltjes waar telkens 6 man op kan zitten. Nog wat mensen achterop, en aan de lopende band rijden deze ’beestenbakken’ met ruim 50 man in een razende vaart de berg op. Echt al een belevenis op zich! En het zegt genoeg hoe populair de golden rock is, of zeg maar heilig, want 90% van de truckpassagiers zijn locals op bedevaart.

Mandalay… waarschijnlijk de stad met de mooiste naam van Azië, hoewel Luang Prabang (Laos) zeker in de buurt komt! Maar voor we in Mandalay aankomen, moeten we eerst nog enkele andere steden ’passeren’. Eerste stop op de weg is Hsipaw, een geliefkoosde bestemming voor trekkingen ’off the beaten track’. Maar na onze trekking nabij Inlay pasten we voor een nieuw avontuur met mogelijks een hopeloze gids.

Na twee dagen Yangoon waren we toe iets minder hectiek en als het even kon aan wat frisse lucht. Tijd voor onze eerste nachtbus met andere woorden. Deze keer boekten we in het hostel bij JJ travel. Ik verklap het misschien iets te snel maar wat een aanrader! Slechts 3 stoelen op één rij MET televisietoestelletje en ongelofelijke service. Heerlijk om eens positief verrast te worden! Zo werden we voor dag en dauw afgezet in Nyaungshwe, het dorpje waar het meest te beleven valt nabij Inle Lake. Onze tuk tuk chauffeur van dienst bracht ons naar een erg charmant hotelletje (Lady Princes guesthouse), opnieuw een meevaller met smaakvol ingerichte kamers en vriendelijke staff. De meevallers blijven maar komen, want zo hoef je in Myanmar niet bij te betalen voor een extra nacht als je om 5u ’s morgens al komt aankloppen voor een kamer!

Ok, ik ga eerlijk zijn: ik keek er persoonlijk niet naar uit om naar Myanmar te gaan. Ik beeldde me hele trage en hobbelige busritten in, duffe hotelkamers zonder ramen en onleesbare menukaarten. Waarom? Geen idee eigenljik. Misschien omdat we zo weinig weten over Myanmar. Of omdat het er politiek erg rommelt. En omdat het het armste land van Zuid-Oost Azië is.