Ik had het genoegen uitgenodigd te worden om te komen genieten van de gastronomische troeven van Kortrijk. Er is een ruime keuze aan hele goede restaurants, en ik had het geluk om bij Restaurant Dirkjan Decock te belanden. Voorheen bekend als Taste and Colours.
Zoals je misschien wel weet, is mijn resto-verlanglijstje lang. Er zijn niet alleen de restaurants waar ik (al lang) eens heen wil. Maar er zijn er ook die waar ik opnieuw (en opnieuw…) naartoe wil. Zo is het een lijstje zonder einde, en maar goed ook. Hongerkes zullen er altijd zijn.
Dankzij een goed contact met PR-bureau Backstage Communication, krijg ik regelmatig een uitnodiging om een nieuw of gevestigd adres in Brussel en vooral de groene rand te leren kennen. Fijn, want dat is een côté waar ik (té) weinig kom en er heel wat gastronomische pareltjes te vinden zijn. Vorige week vrijdagmiddag had ik het genoegen om samen met een vriendin de voetjes onder de tafel te mogen schuiven bij Alain Bianchin in Jezus-Eik.
Vriendin en collega-foodblogster (of hipper blogsister) Anniek heeft een nieuwe webstek: Tafelklap. Hoe toepasselijk kan het zijn dat wij er samen op uit trekken naar het mooie Watermaal-Bosvoorde om de verfijnde keuken van Le Coriandre te gaan ontdekken. En ons uitgebreid te goed doen aan wat haar blog (en eigenlijk ook de mijne he) voor staat: genieten van lekker eten en een goed glas, bij een gezellige babbel.
3 maanden na datum kan ik mijn ‘verjaardagstournee’ van restaurants afsluiten. Als mensen mijn vragen wat ik voor mijn verjaardag wil, is het antwoord nl. altijd hetzelfde: Op restaurant gaan! Op mijn verjaardag zelf ging ik lunchen met mijn man bij evergreen ‘Dome sur Mer’ (kreeft à la plancha met salieboter, altijd!), met mijn ouders ging ik naar De Jonkman, mijn zus trakteerde me op een dagje Leuven met een geweldige lunch bij Rossi (Italiaan van het jaar van Gault&Millau), mijn schoonmoeder nam me mee naar The Jane en tot slot ging ik met 2 vriendinnen eten bij Ardent. 34 jaar worden is nog zo slecht niet, after all.
Vanmiddag was het weer zover: de voorstelling van de nieuwe Gault & Millau gids 2018. Sinds vorig jaar gaat dat gepaard met een enthousiast feestje waarbij zowat heel gastronomisch België aanwezig is. Belangrijkste is uiteraard de voorstelling van de gids, met daarin ook nieuwe jaarlijkse uitschieters. Hét moment om je favorieten toe te juichen of net nieuwe ontdekkingen te doen.
Een goed anderhalf jaar geleden werd ik uitgenodigd om het nieuwe fondueconcept in d’Oude Pastorie in Kraainem te komen ontdekken. Mijn lief was toen wild enthousiast: hij is verzot op fondue én het was zijn verjaardag. Ik herinner me vooral een gezellige en fijne middag op een prachtige locatie.
De Godevaart, het moet één van mijn eerste ‘fancy dining’ ervaringen geweest zijn, al meer dan vijf jaar geleden, met de toen nog kleinschalige actie ‘Jong Keukengeweld’. We aten er toen echt heel lekker, vooral de hapjes bleven hangen, omdat de ober ze met uitgestreken gezicht voorstelde: “in de zandbak vind je… en op de steen ligt…”. Een nieuwe ervaring, vooral ook voor mijn lief, hilariteit alom! Toen viel ook wel het ietwat kitscherige interieur op, met felle schilderijen. Niet echt mijn smaak. Maar nu, vijf jaar later, kreeg het interieur een geweldige update, en de term ‘smaakvol’ is nu volledig op zijn plaats.
Ik leerde Tim Boury en zijn vrouw Inge vorig jaar kennen tijdens de voorstelling van de nieuwe Gault&Millau. Supersympathieke mensen, en handig, want ik was net op zoek naar West-Vlaamse chefs om te interviewen voor een artikel in Goesting Magazine. Ze vertelden me toen dat ze bezig waren met verbouwingen aan een huis op een nieuwe locatie, terwijl ze hun toenmalige zaak ook draaiende hielden, indrukwekkend!
Af en toe krijg ik van een PR-bureau wel eens een uitnodiging om een nieuw restaurant te testen, een nieuw concept uit te proberen, enz… Erg fijn, en natuurlijk ga ik daar zeer graag op in. Maar als een chef van een restaurant via het contactformulier van mijn blog mij persoonlijk uitnodigt om te komen proeven, dan vind ik dat een zeer hoge eer. Zeker als het de chef is van restaurant Spaans Dak in Oud-Heverlee, waarover ik van heren Belgian Taste Buds, Be-Gusto en Le Gourmand Belge al lovende verslagen had gelezen. En dus zeker als het van een restaurant is dat al enige tijd op mijn verlanglijstje prijkt. De uitnodinging was om de full-blown menu met aangepaste wijnen met 2 te komen proeven, wie ben ik om daar nee tegen te zeggen?