Dôme

Een vijftal jaar geleden is mijn echte liefde voor het gastronomische begonnen bij een traktatie voor mijn verjaardag bij restaurant Dôme, mij eerste sterrenrestaurant. Ik viel toen ongeveer tien gangen lang van de ene verbazing in de andere. Een nieuwe wereld ging voor mij open. Ik herinner me nog dat ik een soepje kreeg met rivierkreeftjes uit het meer van Genève. Een subtiel detail, maar ik ben de Zwitserse kreeftjes toch nooit vergeten! Een werkelijk waar onvergetelijke avond, en ik heb al vaak gedacht “Dat is omdat het de eerste keer was”, maar dat is toch ook niet helemaal waar. Ik heb ondertussen wel wat sterren (of G&M’ers) bezocht, maar bijna nooit ben ik zo van mijn sokken geblazen als toen.

Het is dan ook een adresje om te koesteren, en ik moet toegeven dat ik een beetje schrik had om terug te gaan, uit vrees dat het vooral de magie van de eerste culinaire verwennerij moet geweest zijn, en dat ik dus bij een volgend bezoek zwaar teleurgesteld zou zijn.

Misschien moest ik maar eens de lunch uitproberen, als voorzichtige wederzienst. Een jarige vriendin wilde ook wel eens kennis maken met de sterrenkeuken, en zo bleek dit de ideale gelegenheid.

Alvast een goede setting: op een vrijdagnamiddag het weekend inzetten met een aperitief van het huis (een lichtparelende ongefilterde rosé) en broodstokjes met een verrassende linzen-hummus met krokante gepofte linzen bovenop. Alhoewel ik geen linzenfan ben, dipte dit vlot weg. Zo zie je maar hoe belangrijk de manier waarop het klaargemaakt is he. Daarbij kwam ook nog een rode bietensoepje met Isigny-crème en aranchini met parmesaan en een zwarte mayonaise met inktvisinkt.

Ondertussen krijgen we de dagelijks wisselende menukaart, waarbij ook de optie is om te kiezen voor de lunch: voorgerecht, hoofdgerecht en kaas of dessert aan 41€. Mijn gezelschap twijfelt of dat wel wilt nemen, omdat het hoofdgerecht met lam is, en ze daar nu net niet zo verzot op is. À la carte gaan vind ik jammer wegens het grote prijsverschil. Maar de maitre brengt al snel soelaas, en vraagt spontaan of we alles op het menu lusten. Mijn vriendin uit haar lam-twijfels, en meteen wordt voorgesteld om het gerecht te serveren met een stukje vis. Ideaal!

Het voorgerecht is een parmentier van venkel met witloof, gerookte forel en crumble. Het is even vechten met de lange fijne stukjes witloof met als gereedschap enkel lepel en vork, maar voor de rest lepelt deze heerlijke starter goed weg.

Aan het juiste tempo verschijnt het hoofdgerecht: gekonfijt en gelakte lamsschouder met worteltjes, handgerolde couscous en een crème van daslook. Aan de overkant verschijnt een ruime portie kabeljauw, perfect gebakken, met dezelfde toebehoren. De vriendin proeft ook eens van het lam, en besluit dat ze het wél lekker vindt, zo lekker is het dus klaargemaakt: een zoet krokant korstje aan de buitenkant en heerlijk mals vanbinnen. Die handgerolde couscous vind ik ook overheerlijk, dat moet ik toch echt eens zelf proberen! Een ruime portie ook, want de laatste restjes worden met een puf naar binnen gewerkt.

Kaas als dessert lijkt dan ook overdadig, en opteren we voor zoet. Er is keuze tussen gemarineerde mango, mangocoulis met peper uit Tasmanië, met basmatirijstijs en meringue met curry; of het huisdessert: een extreem luchtige chocoladetaart. Ik ben helemaal geïntegreerd door het eerste dessert, en mijn gezelschap kiest dan voor de taart, zodat we van mekaar eens kunnen proeven.

Tot onze verbazing verschijnt plots 2x een bordje met de mango. De opmerkzame maitre heeft speciaal voor ons de twee dessertjes laten opsplitsen in twee bordjes, hoe leuk! Die basmatirijstijs is heerlijk en gaat heel mooi samen met de mango. Een beetje een moderne interpretatie van ‘mango sticky rice’, top! En dan volgt er dus ook nog een fijn stukje inderdaad superluchtige chocoladetaart, overheerlijk!

Voor een koffie is er niet echt tijd meer, maar toch krijgen we nog het bordje versnaperingen bij de rekening, erg fijn weeral!

En zo wandelden we voldaan en erg tevreden buiten: mijn topervaring 5 jaar geleden werd naadloos verdergezet. Dôme is werkelijk ideaal voor sterrenbeginners én -gevorderden. Dit wordt een vaste waarde voor mij, afgewisseld met een bezoekje aan Dôme Sur Mer en Dômestic aan de overkant, waar ik me ook al vol lof over uitgelaten heb.