Njam njam in Hoi An

Ik heb tot nu toe nog niet echt iets verteld over het eten hier. Ik heb hier in Vietnam een beetje een haat-liefde verhouding met het eten. Soms vind ik het geweldig lekker, en soms… weet ik gewoon niet wat ik aan het eten ben, en is het meestal niet, ahum, te vreten.

Ik heb ook een beetje een zwakke maag, en moet dus goed oppassen wat ik eet, en daarbovenop is het trouwens perfect aanvaard in Vietnam om kat en hond te eten. Het is misschien wat kortzichtig van mij, maar ik wil Felix of Blackie echt niet achter de kiezen krijgen.

Met het street food kan je over het algemeen niet veel misdoen. Overal langs de weg staan er kleine barbecuetjes, en het vlees, vooral het varkensvlees dat hierop gebakken wordt is vaak fingerlicking good.

Zoals die ene keer in het supergezellige stadje Hoi An, waar we een oud vrouwtje satétjes zagen bakken op een piepklein vuurtje. We namen plaats op superlage plastieken stoeltjes, en kregen een ganse plateau met tien satétjes, plakkerige rijstpannenkoeken, rijstpapier, kruiden, salade en een dipsausje. Een geweldige snack voor 3€!

De dag nadien hadden we een kookworkshop geboekt, op aanraden van dat Tasmanisch koppel in Dalat. Phoung was onze kokkin van de dag, een vlotte meid van 23 met erg goede languageskills. We waren maar met twee op het appèl. Maar het ging gelukkig gewoon door. De kookworkshop was in het huis van haar grootmoeder, dat op een half uur varen van Hoi An ligt, op een klein eilandje. Rondom het eiland waren scampi-kwekerijen, dus de kans is groot dat we baby-scampi gezien hebben die ooit nog op uw of mijn bord zullen belanden in België.

Eerst gingen we nog eens een kijkje nemen op de boerderij, en toonde Phoung en haar 88-jarige grootmoeder hoe ze rijst verwerken: eerst door een vijzel om de pel eraf te doen, dan opschudden om de losse pellen te verwijderen, dan een uurtje of twee ‘aanstampen’ om mooi wit te maken, vervolgens fijnmalen in een grote stenen vijzel, nog eens heel lang malen en tenslotte heb je deeg voor rijstpannenkoeken!

Om de plakkerige pannenkoekjes te bakken, hebben ze een speciale oven gebouwd, waarbij clever genoeg de rijstvelletjes worden gebruikt als brandstof. De pannenkoeken worden gestoomd boven een ketel met kokend water, waar een gaas is overgespannen. Na elks deel 1 van onze kookworkshop met glans afgelegd te hebben, ontdekten we tot onze grote vreugd, dat we dezelfde gebarbecuede satétjes van de dag voordien zouden maken! Ik geef jullie dan ook graag het recept mee!

Vervolgens maakten we ook nog een heerlijk frisse groene papaya-salade (veel minder pikant dan de Thaïse variant), een rijstomelet en tenslotte ook nog fish in claypot, met tonijn, waarvan we allebei vonden dat de tonijn helaas veel te hard gebakken was.

Maar al bij al een erg fijne workshop, en zeker een aanrader voor wie op reis gaat naar Vietnam. En het stadje Hoi An mag je zeker ook niet missen!