Toen we in Singapore goed uit eten gingen bij Iggy’s, beloofde ik mezelf om in Azië nog een keer naar een fancy restaurant te gaan, maar dan echt Asian style. (Iggy’s was goed, maar vooral Italiaans geïnspireerd, vandaar). En zo geschiedde, en gingen we de laatste dag van onze #199daysofasia eten bij Nahm in Bangkok.
David Thompson is een Australische chef, die helemaal ‘gebeten’ is door de Thaise keuken. Hij is gaan graven naar eeuwenoude recepten, en serveert die nu in zijn restaurant in Bangkok. En met succes, want Nahm werd in 2014 uitgeroepen tot Asia’s Best Restaurant. Als we de website er even op nagingen, was het ook nog eens erg betaalbaar: 1500 baht (omgerekend ongeveer 40 euro) voor een lunchformule. Dat moest er wel afkunnen, en uiteraard waren de verwachtingen erg hoog!
Grappig ook: toen we nog even aan het wachten waren om binnen te mogen om 12u ’s middags, kwamen we zowaar Jan Verheyen en zijn vrouw tegen, die ik nog kende van in mijn VTM Koken-tijd. Blijkbaar ook kenners van het goede leven!
Omdat we al op voorhand beslist hadden dat we het lunchmenu zouden nemen, besteedden we niet veel tijd aan het à la carte menu. Ik bestelde er wel een cocktail (een soort van Aziatische mojito) bij, de jongens hielden het op water, voor de rest ik trouwens ook. We hadden ons lesje wel geleerd met de gigantisch dure wijnen bij Iggy’s.
Misschien had ik het menu best wel wat beter bestudeerd, want telkens de obers iets brachten, verstonden we eigenlijk maar amper hun Thai-English. Achteraf ben ik dan nog maar eens langsgelopen bij de maître, een Brit, om te vragen wat we nu net gegeten hadden :-).
We kregen drie hapjes (of canapés zoals ze het noemen): wafeltje met gamba, kokos en gepekelde gember en rijstkoekje met blauwe zwemkrab, pinda en gepekelde look, ananas met gelakt buikspek en pinda. Fijne, frisse starters!
Voor de volgende ronde kwamen ze eerst rond met een grote pot rijst, waarvan we elk een ‘kwak’ op ons bord kregen, en vervolgens een heleboel kommetjes met gerechten: een salade met rivierkreeftjes, varkensvlees en Aziatische waterkers, groene rundercurry met Thaise basilicum en aubergine, gefrituurde ‘grouper’ met vissaus en een heldere soep van geroosterde eend, Thaise basilicum en jonge kokos. Smaakvol, maar erg pikant. Niet dat ik dat erg vond, maar mijn lief die had op voorhand laten weten dat hij niet zo goed tegen pikant kan, en daar werd blijkbaar totaal geen rekening mee gehouden. Ergens begrijpelijk dat ze de Thaise authentieke keuken in ere houden, maar daardoor kon hij amper iets eten van wat er op tafel stond. En dan is 40 euro (eigenlijk 50 all in) wel plots veel geld voor amper iets te kunnen eten. Eender waar op straat in Bangkok eet je je buikje rond voor 2 euro. Als we er achteraf iets over zeiden, zei de maître “we get that a lot”, maar daar doen ze dan toch eigenlijk niet echt iets aan, tja!
Het eten was dus lekker en verfijnd, maar ook wel wat weinig. ’t Is te zeggen: we wisten eigenlijk niet of er nog een ‘ronde’ ging komen, en hielden ons wat in met de gerechten en zat er nog wel wat in de kommetjes toen ze die terug meenamen naar de keuken. Ergens nog hopend op een lekker stukje vlees, kwamen ze daar plots al aan met ons dessert, oeps!
Dat dessert, daar was ik trouwens ook niet echt van onder de indruk: een stukje persimon in ‘Bangkok Tea’ (een zeer waterig kokossoepje), een stukje mangosteen (fruit) en een pannenkoekje met een soort van custard in, die je vaak ook in straatstalletjes ziet…
Een beetje verweesd, sommigen nog wat hongerig en elks 50 euro armer stonden we na een uurtje al weer buiten! De verwachtingen waren hoog, en die zijn deze keer echt niet ingelost. Waarschijnlijk met de verkeerde instelling ernaartoe gegaan, en wat meer gastronomie verwacht.
Misschien niet een juiste vergelijking, maar in Chiang Mai deden we een kookworkshop (à 20 euro pp), en maakten we zelf een heleboel curries. En om echt eerlijk te zijn, smaakte me dat toen veel meer. Die verse curry is echt zo smaakvol, Frederic kon kiezen hoe pikant hij het maakte, en we aten ons buikje meer dan rond. Dus wie graag een beetje op zijn centen let, kan ik alleen maar aanraden om zelf eens een kookworkshop te doen (in Chiang Mai zijn er massa’s om uit te kiezen) ipv bij de zogezegde Asia’s Best te gaan eten…
