Na twee dagen Yangoon waren we toe iets minder hectiek en als het even kon aan wat frisse lucht. Tijd voor onze eerste nachtbus met andere woorden. Deze keer boekten we in het hostel bij JJ travel. Ik verklap het misschien iets te snel maar wat een aanrader! Slechts 3 stoelen op één rij MET televisietoestelletje en ongelofelijke service. Heerlijk om eens positief verrast te worden! Zo werden we voor dag en dauw afgezet in Nyaungshwe, het dorpje waar het meest te beleven valt nabij Inle Lake. Onze tuk tuk chauffeur van dienst bracht ons naar een erg charmant hotelletje (Lady Princes guesthouse), opnieuw een meevaller met smaakvol ingerichte kamers en vriendelijke staff. De meevallers blijven maar komen, want zo hoef je in Myanmar niet bij te betalen voor een extra nacht als je om 5u ’s morgens al komt aankloppen voor een kamer!
Zo een nachtelijke busrit kruipt het helaas niet in je koude kleren en daarom deden we het rustig aan de eerste dag en verkenden we met de fiets de omgeving. Brommertjes huren is helaas geen evidentie hier. Omdat we het vroege opstaan maar niet konden laten, boekten we een tour met een bootje op het meer de volgende ochtend bij zonsopgang.
Ons ventje stond om 5:30 al paraat en in het hotel waren ze zo vriendelijk om een ontbijtje mee te geven. Hij sprak wel geen woord Engels, maar voor één keer was dat geen probleem… Zo moeide hij zich nergens mee en mochten we overal blijven zolang of zo kort we wilden. All set dus voor een onvergetelijke dag en waren nog maar net vertrokken of we zagen de traditionele vissers al. Een foto heeft ons helaas wel één dollar gekost, maar het moet gezegd tis een mooie :-).
We hadden geluk want er was van alles te beleven. Bootraces waarbij de roeiers met hun been de roeispanen bedienden. Maar ook partyboten die nog het best te vergelijken waren met praalwagens bij de gay pride parade. De festiviteiten trokken een hoop volk, zowel buitenlanders maar ook veel locals die er graag bij waren.
Natuurlijk volgen er dan de obligate bezoeken aan de zilversmid, de bootmakers, de gewone smid, noem maar op… Bij de weverij kon ik het niet laten om nog een lokaal Shan hemdje te kopen om op mijn rokske te dragen. Zo kan stilletjes aan een carrière-switch naar zenmaster Fritz overwogen worden.
In de namiddag stond er nog een bezoekje aan een pagodafabriek, een fotomoment met de lange nek-vrouwen (waar wij trouwens geen foto’s van trokken, het voelde iets teveel als een ’zoo’ aan), een bezoek aan de op het meer gekweekte tomatenplantages en ten slotte wat het hoogtepunt van de dag moest worden: het klooster met de springende katjes. Werd misschien wel de teleurstelling van de dag want de katjes tekenden present, maar veel zin om te springen hadden ze helaas niet…
Er stond nog een zwemmoment op de planning maar maar daarvan hebben we toch maar afgezien. Het water is echt niet zo proper. Hier zit het toenemende toerisme natuurlijk voor iets tussen, maar ook de landbouw met bijbehorende pesticiden en kunstmatige meststoffen. Positief is wel dat de autoriteiten hierop de nodige aandacht aan beginnen besteden. Hopelijk mist het zijn effect niet…
Myanmar heeft zijn eigen wijngaarden en dat hoeft niet te verbazen aangezien het klimaat in het land erg verschillend is, zodat er wel ergens wijn moet kunnen groeien. Ook hiervoor is Inle Lake de aangewezen locatie. Wij dus op onze fietskes (zonder versnellingen) de berg proberen op te klimmen, uiteraard met afstappen en duwen. Maar de lunch, de wine tasting en het prachtige uitzicht over het meer maakten het naar boven klefferen meer dan goed! De wijn kon ons zelfs zodanig bekoren dat we een flesje kochten om later soldaat te maken.
Een leuke manier om de omgeving te leren kennen is een trekking te doen vanuit Kalaw naar Inle Lake. Helaas hadden we dit net iets te laat door, en om het in de andere richting te doen was blijkbaar geen evidentie, vreemd genoeg. Dus besloten we maar iets anders te boeken in ons hotel. Iets niet te zwaar met een overnachting in een klooster klonk wel leuk. Na de ervaring van de vorige dag vreesden we toch wel voor de Engelse kwaliteiten van onze gids en die vrees werd ook werkelijkheid. Zijn kennis van het Engels was zeer basic maar dat was nog het minste. De gemakkelijke trekking werd vervangen door een laten we zeggen uitdagende slijtageslag in wisselende weersomstandigheden. En ons klooster werd vervangen door een homestay. Tja en als de gids er dan ’s avonds niet komt bijzitten om een beetje te tolken dan is dat gewoon lullig. Oh ja en zijn idee van gidsen was om een 40-tal meter voor ons uit te lopen. Dan denk je met heimwee terug naar een Tony Montana in Thailand of een Mr Go in Maleisië…
Gelukkig hadden we ons flesje wijn nog ’s avonds na afloop van de trekking :-).
