In elk lijstje van toppers in Laos staat The Gibbon Experience sowieso, en vaak met stip op één. Caroline had in Vietnam al eens een mailtje gestuurd voor wat meer uitleg en we kregen de volgende dag al antwoord voor 3 dagen 2 nachten zou het wel 300 dollar pp kosten. Slik! Toch maar niet dan.

Dat was buiten het Zwitsers Duitse koppel gerekend die in ons hotel verbleven in Luang Namtha. Caroline was ermee aan de praat geraakt terwijl ze iets was gaan halen in het hotel terwijl ik nog in het restaurant zat. Wanneer ze terug kwam was ze helemaal overtuigd dat we TGE moesten doen. Na het aanhoren van hun verhalen en het zien van hun foto’s was ik ook echt wel overtuigd.
Goed na onze 3-daagse trekking gaan we TGE doen!

Na een 3-tal uurtjes rijden (deze keer wel in een goede mini van :)) kwamen we aan hebben en we onmiddellijk geboekt. We moesten wel een waiver tekenen dat het niet zeker was dat we gibbons gingen zien en als we stierven dat dat onze fout was. Altijd goed om vertrouwen op te bouwen.

Volgende dag waren we met 13 personen: 2 Canadezen, 3 Amerikanen, 4 Nederlanders, een Australisch-Amerikaans koppel en wijzelf. Bij aankomst in de kantoor viel helaas de elektriciteit uit zodat ons veiligheidsfilmpje niet kon getoond worden. Niet echt belangrijk natuurlijk want we hadden al een waiver geteken de dag ervoor. Omdat na 5 minuten de elektriciteit nog niet hersteld was werden we verzocht ons naar de tuk tuk te begeven. Een dik uurtje rijden en daarna was het tijd voor het betere off-road werk. Eerst even een riviertje up stream door en vervolgens nog een 40-tal minuten door de modder ploeteren. Echt cool! Alleen spijtig dat ik zelf niet mocht rijden 🙂

Vervolgens een kleine trekking, een lekker broodje als middagmaal en nog een beetje klimmen. Dan werd ons uitgelegd hoe wel de ziplines moesten gebruiken. Helaas was dit in totaal onverstaanbaar Engels. Geen probleem de waiver is toch getekend moet het management gedacht hebben.

ge-zipper ge-ziplining ge-boomhut-3
Enkele ziplines en we kwamen aan in onze boomhut. Geweldige ervaring trouwens zo door de bomen “zoeven” met ongelofelijke uitzichten over ongerepte jungle!

De groepen werden overigens opgesplitst. Wij zaten bij de Nederlanders, leuk om nog eens gewoon de eigen taal te kunnen spreken! De boomhut was echt een pareltje. Er waren 3 verdiepen, een keuken, een badkamer met regenwaterdouche en ongelofelijk uitzicht.

ge-uitzicht-3
Het uitzicht van in de boomhut
ge-samen
Two happy campers!
ge-douche
De regendouche, met 20m afgrond onder je, en een geweldig uitzicht over de jungle
ge-boomhut
Onze groep

De eerste avond hebben we veel bijgeleerd over spinnen dankzij Rob die thuis een aardige collectie heeft. Zo hebben we onder meer geleerd dat de wolfspin die zich boven onze yatzee-tafel in het dak had verstopt geen direct gevaar voor ons vormt. Spinnen hebben het namelijk niet op mensen gemunt en als ze lang genoeg onverstoord hun gang kunnen gaan kunnen ze wel 30 jaar worden (de vrouwtjes alleszins toch)!

ge-spinnekop

Volgende ochtend vroeg opgestaan om het gezang van de gibbons te horen. Helaas bleek de regen spelbreker. Al hebben we een uurtje later alsnog een klein concert gekregen en van heel ver was er ook wel een schim ergens in de bomen te zien…

ge-slapen
Het uitzicht vanuit ons bedje
ge-lepeltje

Nadat de regen dan uiteindelijk opgehouden was rond 11 uur, zijn de gidsen opgestaan. Die waren een dutje aan het doen, gezellig lepeltje liggend. Dan konden we aan onze trekking van de dag door jungle beginnen. Via een stevige wandeling en enkele bijzonder coole ziplines kwamen we uiteindelijk aan in de uiterste boomhut. Helaas was er daar geen eten voorzien. Best wel zuur omdat het al bijna 14h was en de trekking best wel stevig. Uiteindelijk moesten we wachten tot onze terugkomst omstreeks 16u om onze rijst te mogen nuttigen. Een beetje communicatie had leuk geweest.

ge-freetje ge-freetje-zip ge-uitzicht-4
ge-caro-zip

Caroline komt nogal enthousiast aange”zoefd”, en kwakt bijna tegen de boom…

Geef toe, het ziplinen is toch best wel cool hé?

Maar de ‘ontbering’ was al gauw vergeten toen we gestommel zagen in de bomen. Ik had zelf het geluk om een gibbon te zien op een kleine 100m. Met de verrekijker van onze Nederlandse vrienden heb ik er toch ééntje echt gezien.

ge-dinner
Het eten wordt ook via zipline naar onze boomhut gebracht!

Volgende ochtend was het droog en waren we in blijde verwachting om het speciale geluid van de zingende gibbons te aanhoren en er ook nog een aantal te zien als het even kon. Helaas waren ze niet in de buurt of heeft het vele lawaai die onze gidsen maakten ze weggejaagd. Dat zullen we nooit weten… Feit is wel dat om wilde dieren te zien je echt stil moet zijn.

Tenslotte was het nogmaals etenstijd en dan mochten we ons nog een uurtje amuseren op de dichtstbij zijnde ziplines en dan was het terug naar af.

Was het de moeite waard?

Ja en Nee.

Ja, de ziplines waren een ongelofelijke ervaring, de boomhut was geweldig, de jungle prachtig enz.

Nee, na de verhalen gehoord te hebben had ik verwacht veel maar apen te zien. Iets bij te kunnen leren over de jungle en het eten mocht ook iets gevarieerder.

Moest ik meer wilde dieren gezien hebben zouden de nadelen en de slechte gidsen niet uitmaken.

Kortom the zipline experience was geweldig maar van The Gibbon Experience had ik meer verwacht, toch zeker voor dat geld!

Zelf plannen om naar Laos te gaan? Hier vind je alle info!

Auteur

Schrijf Een Reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.