Dat deze kookblog begint te lopen, dat valt niet meer te ontkennen. Bijna wekelijks krijg ik de vraag om een product te testen, een uitnodiging voor een evenement of een zotte aanbieding genre ‘rij eens naar Bordeaux in een nieuwe auto en stop onderweg maar af en toe eens in een sterrenrestaurant’. Fin, een tevreden blogger spreekt u toe!
Zo kwam er ook de vraag of ik wilde deelnemen aan een kookworkshop in Hasselt, georganiseerd door Campina en Njam! En uiteraard was ik zeer benieuwd om te achterhalen hoe concullega Njam! dat aanpakt…
Blijkbaar had Campina op haar Facebookpagina de vraag geponeerd met welke ingrediënten wij zouden gaan koken, en dat werden groene asperges, van voorgerecht tot dessert. Dessert? Werd met de verwachte verwondering onthaald. Jaja, ook het dessert :-).
En de groene asperges die mochten we zelf gaan ophalen bij aspergeboer Regalys in Gingelom. We werden daar om 14u verwacht voor een rondleiding door de aspergeboer. Eerst kregen we wat uitleg omtrent de kweek van asperges. Een erg interessant proces, waarover ik enkele bijzonderheden noteerde:
- Groene asperges bestaan al 5000 jaar, terwijl de witte variant zijn kopje nog maar 200 jaar (niet) boven de grond steekt
- Witte en groene asperges komen van dezelfde plant (wortelstok eigenlijk), waarbij de witte geoogst worden voor ze boven de grond komen, en de groene dat wel doen, en door fotosynthese hun groene kleur krijgen. Maar dat wist u waarschijnlijk al.
- Er is een vast aspergeseizoen (van… tot 24 juni, da’s met Sint-Jan), maar de weersomstandigheden in het voorjaar bepalen grotendeels wanneer het aspergeseizoen echt kan beginnen en stopt. Helaas zal het dit jaar maar een kort seizoen zijn.
- Groene asperges groeien vanaf dat het 12,5°C is, bij 15°C groeien ze ongeveer 2 cm per dag, bij 25°C een ravissante 20 cm per dag! Als het dus erg warm is moet er stevig geplukt worden. Dit is organisatorisch natuurlijk niet evident, aangezien je de ene dag veel werkkrachten nodig hebt, en de andere dag geen (en het weer in België kennend…). Vandaar dat groene asperges ook best nog wel duur zijn, ongeveer even duur als hun witte broeders, maar die zijn dan weer moeilijker om te oogsten.
- Als het seizoen gedaan is, laten ze de asperges doorschieten, en tegen augustus worden dat dan struiken van 180 cm groot! Dan worden ze geel en valt het loof slap. De struik wordt dan afgedaan, en de wortels ‘rusten’ in de winter. Dit proces is nodig om de asperges van de nodige voedingsstoffen en vitaminen te voorzien. Aspergeplanten geven asperges vanaf 2 à 3 jaar tot 10 à 12 jaar.
- In Europa is Duitsland de grootste producent en consument van asperges, ook van de witte. En ik die dacht dat witte asperges ‘typisch Belgisch’ waren. Wereldwijd worden de meeste groene asperges in Peru gekweekt. Daar worden de stadia van doorgroei en rust overgeslagen, zodat er per twee maanden geoogst kan worden. Dergelijke massaproductie zorgt er natuurlijk voor dat er veel minder voedingsstoffen in deze asperges zitten. Leve seizoensproducten van eigen bodem!
- Regalys is de enige leverancier van groene Belgische asperges aan Delhaize, dus ongetwijfeld heb je deze al eens geproefd!
- Elke Belg eet gemiddeld 500 gr asperges per jaar. Laten we zeggen dat ik dan geen gemiddelde Belg ben!
Na deze zeer interessante uiteenzetting trekken we mét een volle kist groene asperges richting Hasselt voor het tweede deel van de namiddag: de kookworkshop. Wel een half uurtje rijden, een beetje onpraktisch vond ik. Maar zo wordt de Carocar ook nog eens van stal gehaald.
Koken gingen we bij FoodBuilding, waar Giovani Oosters (één van de chefs op zesta.be) de plak zwaait. Maar het was vandaag chef Koen en zijn souschef (sorry, naam vergeten!) die ons gingen begeleiden. Een zeer leuke en geëquipeerde ruimte daar. Op het menu staat:
- Groene asperge, rode poon, scampi, pancetta, gel van peterselie, remoulade
- Groene asperges, tuinbonen, erwtjes, snijbonen, sjalot, parelhoen, aardappelgratin, Jessenhofke bier
- Sorbet van groene asperges, kaastaart, chocoladebiscuit, solerogelei, aardbeien, pompelmoes, rabarber
In elk gerecht zit ook één van de producten van Campina verwerkt, zij het subtiel. Na een uitgebreide uitleg mogen we zelf aan de slag. Een beetje jammer maar begrijpelijk worden we in groepjes opgedeeld, en krijgt ieders zijn eigen taakje toegewezen. Zo mis je wel een groot deel van wat er aan de andere tafels gebeurt. Zo mag ik de asperges kuisen en koken, nu niet meteen een grote uitdaging voor mij. Af en toe ga ik wel eens piepen met wat de anderen bezig zijn, maar eerlijk gezegd mis ik grotendeels hoe die parelhoen nu bijvoorbeeld klaargemaakt werd. We krijgen achteraf wel de recepten mee, maar da’s natuurlijk ook niet echt hetzelfde.
Tot zover mijn puntje van kritiek, want voor de samenstelling van de borden worden we samengeroepen. De chef toont voor hoe hij het bordje schikt (mooi!) en wij worden op een rij opgesteld om telkens een element aan het bord toe te voegen. Dat bewijst nog maar eens hoe goed een goede keukenbrigade op mekaar afgesteld moet zijn, want helaas werd bij ons geen enkel bordje hetzelfde. De perfectionist in mij protesteert, maar gelukkig weet ik meestal het originele bord van de chef te strikken om een foto te maken. En het is allemaal wel erg lekker, het moet gezegd.
Achteraf krijgen we nog een mooi gevulde goodiebag met een Njam! kookboek, een hele reeks Campina-producten en het Njam magazine, waar ook heel wat mooie recepten en foto’s instaan, het moet gezegd. Of had ik dat al gezegd?
Dit was een zeer fijne namiddag in het verre Gingelom en nog verdere Hasselt. Merci!
