Na de Luang Namtha triatlon en de Gibbon Experience gingen we met de slowboat, trouwens nog steeds in het leuke gezelschap van onze Nederlandse boomhutvrienden, in 2 dagen naar Luang Prabang.

De eerste dag was het gezellig en gezapig in de longboat, met een tafeltje om te kunnen yathzee’en en te uno’en, prachtige zichten langs de Mekong, en op het einde van de dag werden we zelfs beloond met een regenboog over de Mekong, memorabel! Overnachten deden we in het volledig op toeristen voorziene doch gezellige stadje Pak Beng. De tweede dag op de Mekong zaten we op een krappere boot, en begon het allemaal wat lang te duren, en waren we blij eindelijk in Luang Prabang te zijn.

dt-slowboat-2
Gezellig op de slow boat!
mekong
Regenboog over de Mekong

Luang Prabang is een knappe stad, met véél tempels, een leuke avondmarkt en vele leuke eettentjes, maar wat bij ons vooral is blijven hangen, zijn de Khuong Si watervallen, op zo’n 25 km van LPB. Zowat elke tuk tuk chauffeur stelt het aan je voor als je voorbij passeert dat hij je mee naar de watervallen neemt, dus je kan het niet missen. Wij spraken af met 2 van de Nederlanders en een Frans koppel, ook van op de boot, dat we samen een tuk tuk zouden charteren.

dt-luang-prabang
Lovely Luang Prabang
dt-luang-2
Mount Phousi, Luang Prabang

Wij zouden hier werkelijk elke dag naar een andere waterval kunnen gaan kijken, maar wat deze zo uniek maakt, zijn de helder blauwe waterplateau’s waar de waterval in terecht komt, echt supermooi!

dt-waterval-3 dt-waterval-5 dt-waterval-4
Eerst deden we nog een sportieve effort naar de bovenkant van de watervallen, alwaar je een mooi uitzicht had, maar de echte beloning kwam toen we terug beneden (na een vreselijk gladde afdaling op Teva’s) in het helderblauwe koele water konden plonsen. Eens kunnen zwemmen in prachtig blauw water (mét visjes die aan je benen komen zuignappen, wat een kriebels!), meer moet dat soms niet zijn!

dt-waterval-2
Dat ’t wel frisjes is in’t water!
dt-waterval
De volgende dagtrip die misschien niet bovenaan onze aanraderslijst staat, is gaan ’tuben’ in Vang Vieng. Een zogeheten backpackersheiligdom, lees: een vroeger stil en gezellig stadje dat door een meute zatte Westerlingen volledig de verwoesting ingetuimeld (of zeg inge’tubed’) werd. De hoofdactiviteit in Vang Vieng is om in een binnenband van een camion de rivier af te dobberen, terwijl je tussenstops kan maken in verschillende bars langs de rivier. En het is daar dat het grondig is fout gegaan: de bars serveerden niet alleen het smakelijke en onschuldige Beer Lao, maar ook veel sterke drank, en dan op de koop toe nog allerlei drugs en paddo’s. Een droef dieptepunt was toen er in 2011 maar liefst 22 hedonistische backpackers kopje onder gingen, en nooit meer bovenkwamen. Lees dit artikel er maar eens op na. Sindsdien is er grote kuis gehouden, en zijn er maar liefst 24 bars gesloten. Vandaag blijven er nog maar een stuk of vier bars open, en konden we een glimp opvangen van wat het ooit moet geweest zijn, maar zelfs die glimp kan ons verre van bekoren.

Om 12u ’s middags klommen we een tuk tuk in met onze gehuurde binnenband, samen met nog een bende Britse habitués. Dat konden we afleiden doordat ze elks een ketting hadden gemaakt van de metaaltjes om een bierblikje te openen. Ruwgeschat hadden ze toch elk een ketting van gemiddeld 400 metaaltjes, om maar te zeggen… Bij het beginpunt van het tuben is de eerste bar, alwaar je verwelkomd wordt met een eerste shotje, en een armbandje. Al snel wordt het duidelijk: per alcoholische consumptie die je drinkt, krijg je een armbandje. Dat draagt iedereen dan als een soort van zattemanstroffee in Vang Vieng (naast de bierketting hé), volgens mij zouden Lloret de Mar of Salou er nog iets van kunnen leren!

In de bar schalt foormuziek, en zodra de andere ’tubers’ toekomen, beginnen ze ‘beerpong’ te spelen. (een flauw bierspelletje). Niemand maakt ook maar aanstalten om iets te doen met zijn tube, en na een half uurtje gadeslaan, besluiten wij om maar eens te gaan doen waarvoor we gekomen zijn: tuben! Met je sandaalvoeten in het water gaan staan, wat onhandig in je binnenband ploffen, en drijven maar. Meer is er niet aan, en het is best wel plezant. We zien de skeletten van wat ooit de 24 bars moeten geweest zijn, en houden nog eens halt bij een bar onderweg. Daar lijkt het of ze Studio Brussel opgezet hebben, en is het leuk zitten langs het water. Geen backpackende ziel te bespeuren verder, die zitten nog allemaal te bierpongen in de eerste bar. Wij terug in onze bandboot, en na nog goed een uurtje gezapig dobberen zijn we al aan de laatste bar en tevens afstappunt. Zeer praktisch trouwens dat die net aan een stroomversnelling ligt! Na wat geploeter en een dappere redding door enkele plaatselijke kindjes (die niet blozen om daar geld voor te vragen), zit onze tubing er alweer op. Zo pakweg vier uur en 1 promille vroeger dan onze beerpongvrienden durf ik zeggen. ’s Avonds zien we ze op blote voeten als zombies door Vang Vieng strompelen…

dt-tuben dt-tuben-3 dt-tuben-2
Het tuben is plezant, maar tenzij je graag naar programma’s als Oh oh Cherso en Hete Kussen uit Salou kijkt, (of misschien zelf een bierketting wilt maken?), is Vang Vieng toch niet echt aan te raden als je het ons vraagt. Achteraf vernemen we dat je ook kan tuben in het veel relaxtere en minder door alcohol doordrongen Si Phan Don (op de Mekong!).

Een derde dagtripje in Laos dat we wél aanraden, is Buddha Park, bij Vientiane. Voor de rest heeft de ietwat saaie hoofdstad van Laos niet veel te bieden (buiten lekker eten!), maar dat Buddha Park is toch iets speciaals… Je kan er op verschillende manieren geraken, met een toermaatschappij, een gehuurde tuk tuk, maar we waren in een avontuurlijke bui (of een goedkope?), en besloten om de lokale bus te nemen. In het busstation wijzen de vriendelijke Lao ons de juiste bus aan, en het is zowaar een zeer deftige bus, met airco en al! We hebben er al 8 uur durende ritten opzitten in veel aftandsere krellen, om maar te zeggen… De bus neemt je mee naar de grens met Thailand, en daar staat een tuk tuk te wachten, die ons en 5 andere gewillige reizigers verder meeneemt naar het park.

dt-buddha dt-buddha-6
De inkom is spotgoedkoop: een halve euro per persoon, en nog 30 cent voor een camera. En het Buddha Park is euhm ja, wat de naamt zegt: een park bomvol buddha’s in allerlei maten en soorten. Maar ook een heleboel andere beelden uit de godsdienst. Best wel amusant om tussen te lopen, en op zoek te gaan naar leuke details in de beelden. Naast een gigantische liggende Buddha, is het meest opvallende beeld een grote ‘duivelsmond’. Je kan via de mond binnengaan in de vreemde constructie, en via een wirwar van erg steile trapjes en kruiphoekjes helemaal tot bovenaan het beeld gaan, en dan heb je een prachtig uitzicht over het hele park. We vinden helaas wel weinig info over het park, en wat nu juist de bedoeling en betekenis van alles is.

dt-buddha-7 dt-buddha-5 dt-buddha-4 dt-buddha-3 dt-buddha-2
Na een uurtje heb je het wel gezien, en dan is het terug de tuk tuk in, de bus op, en jezelf belonen met van dat heerlijk eten in Vientiane!

Auteur

Culinair redactrice, freelance copywriter, blogger bij avocadovandeduivel.be, enthousiaste restaurantbezoeker, receptontwikkelaar, hongerige reiziger,… Als het maar met lekker en goed eten te maken heeft!

2 Comments

  1. Prachtige foto’s. Opvallend zijn de ‘lange neuzen’ van de beelden in het Buddha park (laatste 2 foto’s). Die zien er eigenlijk weinig Aziatisch uit.

Schrijf Een Reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.