Zo één keer per jaar, vlak na de feesten, spreek ik met mijn ex-collega’s van het ex-zesta.be af om eens goed uit eten te gaan, zeg maar voor een sterretje of twee. De Pastorale en Nuance passeerden al de revue, en ’t Zilte stond ondertussen hoog aangeschreven op’t verlanglijstje. Maar mijn plannen voor 2014 gooien sneeuw ipv roet in’t eten. We laten het niet aan ons hart komen, en zoeken een middenweg: we spreken nog eens voor ik vertrek af om te gaan lunchen, en dat mag best dik in orde zijn. Ik mag kiezen, en mijn oog valt op Cuines, 33. Helemaal in het begin van het jaar passeerde ik er al eens voor een persconferentie, en ik was het nog lang niet vergeten. De erg voordelige lunchformule hakt de knoop door: op een schone herfstige vrijdagmiddag spreken we af in de Smedenstraat 33 (jaja, vandaar) in Knokke!

interieur

Donker, warm en cosy komt ons tegemoet bij het binnenkomen, een ronde tafel met comfy zitbanken lonkt. De cocktailkaart staat al klaar, en ik kies voor een mojito met Granny Smith. Misschien al een beetje passé qua trendiness, maar het smaakt me heerlijk. Als eerste hapje passeert één van de chefs met een schaal met groene bolletjes, ter grootte van een grote knikker: ceviche van zeebaars met dennennaald. Het pareltje smelt zowat meteen weg, dus is er geen tijd voor een foto. Desondanks staat deze heerlijke opener toch in mijn geheugen gegrift!

mojito-granny

Dit zet de trend meteen voor Cuines, 33, want het is eigenlijk een gastronomische tapasbar. ’s Avonds kan je er opteren voor een tapasformule, maar voor de lunch heb je voor 48€ (2 aangepaste wijnen en koffie inclusief) ook voor-, hoofd- en nagerecht. We respecteren het middaguur, en ons budget en gaan daarvoor. We worden nog verwend met een voortreffelijke hapje, gravad lax, granité van basilicum, crème van miso, salade van quinoa met venkel en appel (klinkt meer als een volledig gerecht, niet?), om dan aan het serieuzere werk te beginnen.

hapje

Foto @elidesc

Als voorgerecht krijgen we een glas met daarin Grevelingenoester, fregolapasta, pompoen, keffir-limoen, crème van oester. Heel fris om mee te beginnen, maar onderaan het glas blijft er nog een voor mij iets te zoete appelsiendressing over als finish. Als wijn krijgen we er een Spaans glas Clos de Torribas bij. Lekker, maar niet memorabel.

grevelingenoester closdetorribas

Maar dan is er het hoofdgerecht! Zowel qua wijn als gerecht zelf valt het enorm bij mij in de smaak. Variatie op een klassieker, maar zó smaakvol! Entrecôte op de barbecue, schuim van ui, mousseline van dragon, gebrande prei, dikker frieten en vleesjus. Daarbij dus een rode wijn: 3 Mazets Costières-de-Nîmes. We kregen de glazen al ingeschonken voor we het gerecht kregen (zoals gebruikelijk), en tijdens het drukke gekeuvel, heb ik toch even stilte en aandacht voor deze wijn moeten vragen, zo voortreffelijk. Onthaald met gegniffel maar ook beaming van mijn disgenoten.

3mazets entrecote

Het dessert volgt op correct tempo, en ook daarbij weer lof alom van heel de tafel: cibouste van kastanje, gekaramelliseerde pecan, biscuit van pecan, ijs van yoghurt, bloemetje van yoghurt en gezouten karamel. Elise, die zelfs niet zo’n dessertfanaat is, kroont dit tot haar favoriet. De chef komt ondertussen ook een polsen wat we ervan vonden, en terwijl wij ons lof bezingen over de laatste twee, wil hij vooral weten wat we van de oester vonden. Het is namelijk een nieuw gerecht, en chef Erwin Menue (nomen est omen) geeft stiekem toe het zelf nog niet geproefd te hebben. De componenten wel, maar de combinatie op zijn geheel nog niet. Maar hij apprecieert dus onze feedback, fijn! Zo’n los sfeertje kan daar.

dessertje

Foto @elidesc

Het is er nog veel te goed om alweer de zeewind te trotseren, en na een koffietje nemen we ook nog een digestief, die wordt bijgestaan door enkele heerlijke gourmandises: marshmellow met ras-el-hanout, praline met pandanblad, yoghurtkrokantje en een notencakeje.

gourmandises1 gourmandises2

calvados

We kunnen er weer tegenaan, en lopen nog even langs ’t zeetje om de laatste straaltjes zon mee te pikken. Een schitterende afsluiter van een heerlijk laatste lunchmaal! Merci dames, en dat doen we snel weer als ik terug ben! Zet de flessen maar koud!

zeetje2 selfie

Auteur

Culinair redactrice, freelance copywriter, blogger bij avocadovandeduivel.be, enthousiaste restaurantbezoeker, receptontwikkelaar, hongerige reiziger,… Als het maar met lekker en goed eten te maken heeft!

2 Comments

  1. Pingback: Cuines 33* (Knokke) | Sterrenjacht

Schrijf Een Reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.